salomov mukhammad

ПАНДНОМА....

Нақшаи мо дигару нақшаи Боло дигар аст,
Мӯҳри инсон дигару мӯҳри Таъоло дигар аст.
Ҳарчӣ барнома кашидам, хати батлон зада шуд,
Хатти қисмат дигару хостаи мо дигар аст.
Роҳу даргоҳи саодат ба касе пайдо нест,
Гардиши мо дигару гардиши мино дигар аст.
Номаи ишқи маро вақт дарониду фиканд,
Дар варақҳои ҷабин он чи шуд иншо, дигар аст.
Дар ҳавасгоҳи ҷавонӣ, ки паси хотира монд,
Дил дигар, ишқ дигар, ҷӯши таманно дигар аст.
Дилам аз майсаву гул гуфт, на аз пайсаву пул,
Он чи мехостам аз давлати дунё, дигар аст.
Тапиши қалби ман аз баъди ҳама фоҷиаҳо,
Дӯш дигар буду афсӯс, ки ҳоло дигар аст.