Ринат Байрамгулов

Көт, иркәм!

Көт кенә мине иркәм, Юлдан алмай күҙеңде. Килермен яндарыңа, Алырмын ҡосағыма. Эх шулай ҡарауҙарың, Һәм осҡон сәсеүҙәрең. Ал минән күҙҙәреңде, Эреттең йөрәгемде. Көтәң микән һин мине? Ҡарап киткән юлыма. Шул уҡ юлымдан кире, Ҡайтырмын яндарыңа. Ҡайтырмын иркәм яныңа, Юлым урау булһала. Әйтермен ҡарап күҙеңә, Һаҡлаған һүҙҙе йөрәктә. Ҡайттым яныңа мәңгегә, Һине генә һөйөргә. Әҙер бит мин йәнекәйем, Һинең өсөн үләргә.

Автор: Ринат.

Ҡайсан аңларбыҙ.

Атлап киләм ауылым урамынан, Тыныс түгел никтер күңелем. Уйым ҡайта йәшлек йылдарына, Уйнап, йырлап үткән сағыма. Әй ауылм ниндәй хәлгә төшөрҙөләр? Ҡара йөҙлө аңһыҙ башлыҡтар. Наҙан халыҡ кәҫәләре, һаман бушай, Ә башлыҡ кеҫәһе һеҙҙе талап һаман тулмай. Ер һыҡырай, беҙҙе күтәрә алмай, Йә һелкенә, йә ул ут сәсә. Миллионлаған кешеләрҙе йота, Ер әсә бит беҙҙе кисәтә. Ә йыраҡта, ауылым мәсетенән, Ишетелә аҙан тауышы. Ауыр шомдар күңелемде өйкәй, Күҙҙәремдән йәштәр тәгәрәй. Ер өҫтө бит һуғыш белән тулған, Кем һуғыша, ниңә һуғыша? Ҡайсан сығырбыҙ беҙ наҙанлыҡтан, Ҡайсан ҡотолорбыҙ ҡоллоҡтан. Автор : Ринат.