Losy polskiego złota w czasie i po II wojnie światowej
Przed wybuchem wojny Polska miała około 80 ton złota w rezerwach. Gdy w 1939 r. Niemcy i ZSRR zaatakowały Polskę, polski rząd ewakuował złoto za granicę, by nie wpadło w ręce okupantów. Trasa ewakuacji była skomplikowana:
Złoto przewieziono przez Rumunię, Turcję, a następnie do Francji.
Po upadku Francji w 1940 r. trafiło do Wielkiej Brytanii, Kanady i USA.
Duża część złota przechowywana była w Banku Anglii.
Po wojnie – dlaczego Wielka Brytania nie oddała złota od razu?
Po wojnie rząd komunistyczny w Polsce wystąpił o zwrot rezerw złota. Jednak Wielka Brytania wstrzymała się z jego zwrotem. Powód?
Rząd na uchodźstwie w Londynie (uznawany przez Brytyjczyków do 1945 r.) uważał, że złoto należy się jemu, a nie komunistycznym władzom w Warszawie.
Po wojnie Polska była zadłużona u Wielkiej Brytanii za sprzęt wojskowy i wsparcie, jakiego udzielono w czasie wojny. Brytyjczycy twierdzili, że część złota powinna zostać przeznaczona na spłatę tych długów.
Czy to była kradzież?
Polska jako państwo była właścicielem złota i powinna je odzyskać w całości.
Polscy żołnierze walczyli po stronie aliantów, więc blokowanie polskich rezerw było niesprawiedliwe.
Polska była dłużnikiem i musiała spłacić swoje zobowiązania.
Istniał spór, kto jest prawnym przedstawicielem Polski – komuniści czy rząd londyński.
Kiedy Polska odzyskała złoto?
Dopiero w 1947 r. Wielka Brytania i USA zgodziły się na zwrot części złota. Jednak spora część zasobów została potrącona na poczet polskich długów.
Czy Wielka Brytania NAPRAWDĘ ukradła Polsce złoto po II wojnie światowej?
Brytania poprosiła Polaków o obronę jej nieba, a następnie zabrała całe jej złoto, aby zapłacić za samoloty, których użyli. Jak bardzo jest to prawdą?
Czy to prawda, że Brytania wyrzuciła Polaków z kraju, gdy tylko ogłoszono zwycięstwo? A co ze sprzedażą swojego kraju Sowietom?