Болам, эшит сенга айтар сузимни,

Бу дунёдан юмар бўлсам кўзимни.
Ажал поймонаси олса ўзимни,
Излай-излай тополмассан изимни.
Онам кетди деб, кўзингни ёшлама,
Қаддинг букиб юрагингни ғашлама.
Қўйлар сўйиб қозонга ош дамлама,
Тирикликда ҳурмат қилгин ўзимни,
Сўнг излаб тополмассан изимни.
Қандоқ қилай бирор ишни қилмасман,
Отанг солган иморатга сиғмасман.
Кеча-кундуз дуо қилиб йиғласам,
Миннат қилма, болам берган тузингни,
Сўнгра излаб тополмассан изимни.
Баҳор келса боғда бодом гуллайди,
Ишон болам, онанг қайтиб келмайди.
Ҳаётликда қадрим ҳеч ким билмайди,
Ёшлатмагин беҳудага кўзимни,
Сўнгра излаб тополмассан изимни.
( Гурухдан олинди )