Әнүзә апаның якты истәлегенә

Гомер буе бер талмыйча
Эшләп гомер кичердең.
Гомернең бер мизгелендә
Бакыйлыкка күчендең.
Балалар, оныклар белән
Гөрләп гомер итәсе, -
Дип өзелеп яшәгәндә,
Белмәдең бит китәсен.
Хәзер инде син еракта.
Үзең һәрчак йөрәктә.
Балалар, оныкларыңа
Калмады бит терәк тә.
Мәңгелеккә киткәнеңә
Йөрәк һич тә ышанмый.
Сурәтеңә синең карап,
Искә алмыйча булмый.
Мәңге яшә, Әнүзә апа,
Безнең йөрәк түрендә.
Елмайган нурлы йөзеңне
Искә алдым бүген дә.
(Альмир Агадуллин)