ბერი იოსებ ისიქასტი იესოს ლოცვის შესახებ

-უფალო იესო ქრისტე, შემიწყალე მე!
ყველგან უნდა ვთქვათ ლოცვა. მაშინაც, როდესაც ვზივართ, საწოლში ვწევართ, დავდივართ თუ ფეხზე ვდგავართ. "განუწყვეტლივ ილოცეთ და ჰმადლობდეთ ღმერთსა", ამბობს მოციქული. განა მხოლოდ მაშინ უნდა ლოცულობდე, როდესაც მოსვენებული ხარ, არა, ლოცვას ბრძოლა სჭირდება, ილოცე "დგახარ თუ ზიხარ". ილოცე, როდესაც დაღლილი ხარ ან უბრალოდ ზიხარ.
და მაშინაც კი, როდესაც ფეხზე დგახარ. ნუ მოგერევა ძილი. სწორედ ამას ქვია "ღვაწლი"… უფალი არის დასაწყისი და დასასრული. მისი მადლი ყოველივეს ამოქმედებს. ის მამოძრავებელი ძალაა.
რათა იხილო, თუ როგორ ხდება ეს, როგორ მოქმედებს სიყვარული, ამისათვის მცნება უნდა დაიცვა. "როდესაც ღამით იღვიძებ და ლოცულობ. როდესაც ხედავ ავადმყოფს და ის გიყვარს, ხედავ ქვრივს, ობლებს და მოხუცებს და გულმოწყალე ხარ მათ მიმართ, მაშინ ღმერთს შენ უყვარხარ. მაშინ შენც გიყვარს უფალი. პირველად მას უყვარხარ და თავის მადლს გფენს… და ჩვენც მსგავს მსგავსად "სიცოცხლე სიცოცხლეს წილ" ვპასუხობთ.
ღმრთისმოსაობა მაშინ ჩნდება, როდესაც ფიქრობ, თუ რაოდენ დაამწუხრე შენ ღმერთი. "მაშინ როდესაც იგი ასეთი კეთილია, ასე ტკბილია, ასეთი მოწყალეა, სათნოა და სიყვარულით აღსავსეა. ის ჯვარს ეცვა და ყოველივე ეს ჩვენ გამო დაითმინა. ყოველივე ამაზე და იმაზე ფიქრისას, თუ რა დაითმინა უფალმა, შენ გეუფლება ღმრთისმოსაობა.
მხოლოდ გულწრფელად დააკაკუნე მწყალობელი უფლის კარზე და იესო ქრისტე ყოველთვის გაგიღებს მას.