როგორადაც არ უნდა მომატყუონ, მიღალატონ და გული მატკინონ, მაინც ამაყი ვიქნები, იმით, რომ ღირსება, არ დამიკარგავს.

ერთგულება ბავშვობიდან მასწავლეს , ამიტომ არც სიყვარული, არც მეგობრობა არ გამიცვლია არასოდეს ვინმეში ან რაიმეში,....
და ის ვინც ჩემგან წავა?--- მას უფალს შევავედრებ , რომ მუდამ ნათელი და კეთილი გზით ატაროს...
აი რატომ ვარ ამაყი!
მოტყუება გულსატკენია , თუმცა დროებითია და ცოდვა მოტყუებული კი არა მომტყუებელია...
სიყვარულისა და მეგობრობის ნიჭი ზრდასრულობაში არ ისწავლება , ვერც იყიდი ვერც ამანათით გადმოგცემენ... ცოდვაა ის, ვინც ასეთი უნიჭობით ცხოვრობს.. მას სიძულვილი კი არა შებრალება სჭირდება...