Китәр алдыннан, яфракларыннан тагын бер сыпырып: “И алмам, тагын шулай озак-озак яшәргә, үсәргә язсын!

Мәңге-мәңге үс!” – диде дә агач кырыннан китә башлады. Шунда агач: “Алмамны тәмләп кара инде. Мин дә бит синең кайтуыңны озак көттем!” – дип пышылдады. Башка кешеләр алманың ни әйткәнен аңламаслар иде. Әмма Хәсбиямал алмагач телен яхшы аңлады. Һәм, үрелеп, берничә алма алып, берсен авызына капты. Алмада балачакның, шул заманнарның ачы тәме иде! https://tulpar.info/articles/ch-chm-s-r/2025-12-06/hisametdin-ism-gyylev-achy-alma-povest-9-4493516