Дустым белән.

Таң ата — йеряк яктыра,
Кояш нуры йезне ялтырата.
Дустым яняшә — бяхет табылган,
Бергя булсак, кюңел тыныч була.
Караштан карашка утя җан,
Сузляр кирякми — йеряк сейли.
Бер‑беребездя тапкан хязиня
Иң кадерле, иң няфис мяхяббят.
Юллар борчулы, юллар озын,
Лякин дуслык — иң зур кеч.
Куллар кушылып, бер юлдан баскач,
Бәхеткә алып бара бу юл безне.
Дустым белән хяр кен матур,
Хяр нярсядә — яктылык, нур.
Бергяләп киешябез йезекляр,
Тынычлык һәм шатлык белян.
Тормыш — зур хям серле китап,
Битлярне бергя язсак - экият.
Дуслык белән барлык кыенлыкны
Жиңеп чыгабыз, иптяшляшсяк!
Бяхет — ул дуслар белян бергялек,
Йеряклярнең бергя тибуе.
Дустым яняшә — хяр кен яңалык,
Бяхет юлында бергя бару!
Гельнур Г. 26.06.2025ел.