Предыдущая публикация
,,ღმერთო იცი, დედაჩემიც ღვთისმშობელია, ჩემი, საკუთარი ღვთისმშობელი. ახლა ასაკშია, ხელებიც უკოჟრიანდება, მაგრამ დღითიდღე მაინც ლამაზდება მოხუცის სილამაზით. ირგვლივ ყველაფერ სიკეთეს მას ვადარებ. თავბრუ, რომ დამეხვევა და კედელს ვეძებ მისაყუდებლად, ის კედელია დედაჩემი, უფალო. ის კედელია, რომელიც არასოდეს მიღალატებს, ის სანთელია, რომელიც ხელში მიჭირავს და ანთების მეშინია, რადგან დაიწვება და მხოლოდ მასზე წაკითხული ლოცვა დამრჩება. მე უდედობის მეშინია."
ლაშა ბიბიჩაძის მოთხრობიდა.


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев