Першае ўражанне ад спаткання з ёю: чыстая, прасторная, светлая, з высокім небам…
Восень 1555 года. Урывак з так званай «Пісцовай кнігі»: «Гаўрыла Сідаровіч прыняў на чынш, пад Амяльным за Старыной 1 морг 10 прутаў злой зямлі». Як бачым, вёскі яшчэ няма, яна не называецца, называецца толькі ўрочышча, поле, якое і дало назву будучаму сельбішчу. Відаць, жыў чалавек па імю Емяльян, вырабіў аблогу пад поле. А калі хто пытаўся, чыё гэта поле, адказвалі – Амеліна. Пашырылі палетак, паставілі побач другую хату, каля яе яшчэ адну, пятую, дзясятую і назвалі ўрэшце рэшт сваё пасяленне – Амяльная.
Па матэрыялах кнігі Алеся Зайкі «Населеныя пункты Івацэвіччыны».


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 18
Хорошая деревня. Чистая. И люди весёлые.
Глинная впервые упоминается в 1555 году...