გული...

*******************
ო... რამდენს იტანს გული,
რამდენ სამიზნეს იცდენს,
მოურჩენელი წყლულით,
იწვის, უძლებს და ითმენს.
ხან განწირული ფეთქავს,
ხანაც რკინისა ხდება,
ხან მკერდში სარქველს ხეთქამს,
ხანაც ღალატით კვდება.
რამდენ ჭრილობას იხვევს,
რამდენ სატკივარს სწვდება,
ხან ებრძოლება ფიქრებს,
ხან ნემსის ყუნწში ძვრება.
ხან სიყვარული სტუმრობს,
ფსკერზე იკავებს ადგილს,
არ ეღიმება, ხუმრობს
და ტკივილს მალავს ნამდვილს.
ო.. რამდენ დარტყმას უძლებს,
შურით და ბოღმით მზირალს,
ძალაგამოცლილ მუხლებს,
გაფიტულ სხეულს ზიდავს.
მოვალეობის მიზნით,
ღმერთის ნებით, თუ ძალით,
კვლავ სიცოცხლისთვის ვიბრძვით,
რომ გავიხაროთ ხვალით.
მარინა ყიფიანი
30.01.2018