ხომ დამპირდი, მარტო

შენი ვიქნებიო... მოვალ
შენთან...სულში ტკბილად ჩაგიხუტებ...
ხელს კი არა,- გულსაც მაგრად ჩაგჭიდებო,
არ გაგიშვებ..ჩემში თბილად ჩაგიბუდებ...
ხომ დამპირდი, მაღალ მთებში წაგიყვანო,
სახლის ნაცვლად სადა კარავს დაგიდგამო...
წვიმის წვეთებს შენთან ერთად ვეცეკვები....
შენ ხომ ჩემი სულ პატარა ბარტყი ხარო....
ახლა ჩუმად გატრუნულხარ...არ
გადარდებ.... ალბათ ახლა სულ სხვა ვინმეს
დაპარპაშებ.... თვალცრემლიანს უკვე
ცრემლებს აღარ მიწყვეტ..... ახლა ვხვდები,
რომ გრძნობებით მეთამაშე.... ხომ
დამპირდი, დიდ მინდორში გაკისკისებ და
მოწყენას უკვე მე შენ არ გაკადრებ...
სიყვარულით გაწერინებ ყველა ლექსსო....
რად დამპირდი...მითხარ, მე რა
დავაშავე...????.... ჩემთან მოსვლას რად
დამპირდი ასე ტყუილად.... მიმატოვე...ვიცი,
აღარ დაბრუნდები.... გაზაფხული შემოაღებს
ფერად კარებს და უშენოდ იყვავილებს
ალუბლებიც.... ჩემს ტკივილებს მეტ
ტკივილად დაემატე და გამეხსნა გულში
უფრო ჭრილობები... სიყვარულით
მანებივრე და შემშალე... მერამდენედ
უიმედოდ ვიჩოქები..... ახლა ცრემლით
ვეფერები შენს სურათებს... ჩუმი ფიქრით
გსაყვედურობ...მენატრები... უფრო მეტად
სევდის ფერი მომეძალა და მზის სხივებს
უკვე ჩადრში ვემალები.... უშენობით
გადაფითრდნენ ბარათებიც.... ხომ
დამპირდი, სიხარულს რომ მანახვებდი....
გამითელე ჩემი სულის ზამბახები... წავალ
ისევ, ჩემს ტკივილებს ჩავბარდები