Сабактан кийинки катуу чыккан ундордон ойгонуп кетип караса доскада эки тапшырма жазылып турганын корот. Анан башында, «Үйдө чыгарам», — деп ойлоп коет. Бирок үйүнө барып, тапшырмаларды карап отуруп, алардын абдан татаал экенин түшүнөт. Ошентсе да ал андан баш тартпай — китепканага барып, материалдарды изилдеп, бүт убактысын жана күчүн ушул маселени чечкени жумшайт.
Кийинки сабакта профессор мурунку тапшырмаларды текшербегенин коруп студент таң калып, кол көтөрүп сурайт:
— Профессор, эмне үчүн сиз мурунку сабакта берилген тапшырмаларды текшербей жатасыз? Алар милдеттүү эмес беле?
Профессор жылмая жооп берет:
— урматту студент, бул тапшырма эмес эле. Мен жөн гана дүйнөдө эч ким чече албаган математикалык маселелердин мисалдарын көрсөткөм.
Студент бир аз аң-таң болуп:
— Бирок мен аларды чыгардым да, деп акырын ун катат. Чын эле, анын чечимдери туура деп табылат. Ал жазган төрт илимий эмгек адам рухунун укмуштуу күчүнүн далили катары -бүгүнкү күнгө чейин университетте сакталып турат экен.
Анткени ал сабакта уктап калып, профессордун «Бул маселелер чечилгис» , "бул масеоелерди чыгаруу мумкун эмес", деген сөздөрүн укпай калган. Ал жөн гана «мүмкүн эмес» дегенди билген эмес — ошондуктан анын аракети бул масенин чыгарылышын мүмкүн кылды.
Мындан кандай сабак алсак болот:
Эгер сизге башкалар «колуңдан келбейт» десе, аларга тук ишенбеңиз. Башкалардын чектөөлөрүн өзүңүздүн чектөөңүзгө айлантпаңыз. Адам өзүбүзгө ишенсек, баарын жасай алабыз.
Эң башкысы — алдыга жылуу, кайра-кайра аракет кылуу жана эч качан багынбоо керек . ❤️.


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев