წაქცეულს ვერასდროს ვერ წამოაყენებ,

ხელს თუ არ გაუწვდი და არ დაიხრები,
გახსოვდეს ისიც რომ უფლისთვის შვილია
შენც თუ დაისვრები, გთხოვ, ნუ შეშინდები
ვინც ის განიკითხა, იცოდე შენც განგსჯის,
ცრემლად გაფანტული სუნთქვით დაიღლები,
გულში ჩაიხუტე ვინც წამოაყენე,
შენი არჩევანით, გთხოვ, ნუ დაიბნევი,
ამ ტალახს ცხოვრება, თვითონვე, ჩამოგბანს
და სუფთა სინდისით ისევ დამშვიდდები,
სხვაობა დიდია შენსა და მას შორის,
ვინც ტალახს ისვრის და ვისაც არ სჭირდები,
რადგან ის ვერ ხვდება ხელი რომ ესვრება
და თან მშვიდადაა, ფიქრობს, შენ ისვრები,
ახლა თქვენ მოგმართავთ, ხიბლში დაკარგულნო,
თქვენს სულს ჯობს მიხედოთ, სხვისას ნუ ეხებით,
გთხოვთ, რომ შეჩერდეთ და უკან მოიხედოთ
იქნებ შეამჩნიოთ სულით რომ ეცემით,
თქვენგან განწირული, ისევ წამოდგება,
თქვენ კი, დამიჯერეთ, მართლა მეცოდებით,
რადგან, უგულობით, გზაში უფალს კარგავთ,
ვწუხვარ, გული მტკივა,ამას რომ ვერ ხვდებით...
12.03.15.
ქეთი ალასანია