მამის სითბოში შეკედლებულ ღიმილს გიკოცნი,

ნუ ჩაგაფიქრებს, მამაზე თუ არ წერენ ლექსებს,
ჩემო სიცოცხლევ, მამის გული იდუმალია
და ის არასდროს არ გაჩვენებს გადაღლილ ცრემლებს,
მკერდში ჩაკრულმა ჩაიხედე მის თბილ თვალებში,
რომ იმას მიხვდე, მისი გული, შენში რას ეძებს,
ნუ დაივიწყებ, დედასავით ერთადერთია
და ნუ გაუშვებ, მის თითებზე, ჩაკიდულ ხელებს,
შენს სულში ახლა გაზაფხულის განთიადია,
ამ განთიადს კი მამაშენი ამატებს ფერებს,
უჩუმრად იცავს შენს სიმშვიდეს, იმ დიდი გულით,
იმ თბილი გულით, რომლის მსგავსიც არა
გვაქვს დედებს.
???