პატარა ბიჭუნამ ჰკითხა დედას,,რატომ ტირიხარ?

,,დედამ კი უპასუხა,,იმიტომ რომ ქალი ვარ,,,,მე არ მესმის,,უპასუხა ბავშვმა,დედა ჩაეხუტა მას და უთხრა,,და ვერც ვერასდროს გაიგებ,,მოგვიანებით ბიჭმა მამას ჰკითხა,,მამი რატომ ტირის დედა ასე ხშირად?,,,,ყველა ქალი ტირის უმიზეზოდ,,უპასუხა მამამ,ეს ყველაფერია რის თქმაც მან შეძლო.ბიჭი გაიზარდა და ამ დრომდე აინტერესებს რატომ ტირიან ხშირად ქალები ბოლოს და ბოლოს მან ღმერთს მიმართა და ჰკითხა,,ღმერთო რატომ ტირიან ქალები ასე ხშირად?,,ღმერთმა უპასუხა,,ქალი განსაკუთრებულია,მე მას საკმარისად ძლიერი მხრები მივეცი რომ მან მთელ მსოფლიოს გაუძლოს,და ამავე დროს საკმაოდ რბილი კომფორტის მისაცემად,მე მას შინაგანი ძალა მივეცი რომ მშობიარობა აიტანოს და უარყოფითი დამოკიდებულება ხშირად შვილისგანაც კი,მე მას სისასტიკე მივეცი რომ მან სვლა განაგრძოს მაშინაც კი როცა ირგვლივ ყველა გაჩერდება და იზრუნოს ოჯახზე წუწუნისა და დაღლის გარეშე,მე მას მგრძნობიარობა მივეცი რომ უყვარდეს თავისი შვილები ნებისმიერ შემთხვევაში მაშინაც კი როცა შვილი მას ტკივილს აყენებს,მე მას ძალა მივეცი რომ ქმარს ემორჩილებოდეს,მე მას სიბრძნე მივეცი,რომ იცოდე რომ კარგი ქმარი არასდროს აწყენიებს და არასდროს მიაყენებს ტკივილს,და ბოლოს მე მას ცრემლი მივეცი და იგი ცრემლს მხოლოდ მაშინ ღვრის როცა ამის აუცილებლობაა,შვილო ჩემო-,,განაგრძობდა ღმერთი,,-ქალის სილამაზე არა მის სხეულსა ან ჩაცმულობაშია,არც მის თმაში,ქალის სილამაზე მის თვალებში უნდა დაინახო იმიტომ რომ მისი თვალები კარია მისი გულისაკენ-იმ ადგილისაკენ სადაც სიყვარული ცხოვრობს... ავტორი: მამა გაბრიელი