მანუჩარ კოჩალიძის რექვიემი

(მიმდინარე წლის 30 ნოემბერს ავტოავარიით ტრაგიკულად დაიღუპა 26 წლის ჭაბუკი მანუჩარ კოჩალიძე, ის წარმოშობით რიყეთიდან იყო და ბათუმში ცხოვრობდა...)
ცრემლმა იწვიმა ბათუმში, მდუღარე ცრემლის ნაკადმა,
ავტოტრასაზე იელვა რა სიუჟეტმა, რა კადრმა:
სულს ლევდა შვილი ეზოში, სახლში არავინ იცოდა,
მანუჩარს, ვაჟკაცს, მთის არწივს, ნეტავი ვინ არ იცნობდა.
გმინავდა, თავ-თმას იგლეჯდა გულგახეთქილი მაიკო,
მის ცეროდენა ემილის აღარ ჰყავს უკვე მამიკო,
დედის კივილმა, გოდებამ შეძრა ქალაქი, სოფელი,
რა ულმობელი ყოფილა ტიალი წუთისოფელი.
აფრინეს გადასარჩენად, სხვის ჭირი ყველამ გაიყო,
იქ მყოფი ყველა იძახდა - „ვაჟკაცი იყო“, „კაი იყო“,
ო, როგორ გტკივა, მანუჩარ, სისხლდაწრეტილი სხეული,
გიყურებენ და ვერ გცნობენ შენ მღიმარ სახეს ჩვეული.
ზოგი კედელს თავს ახლიდა, ზოგი გიჟივით ყვიროდა,
ბიძები, ბიძაშვილები - ყველა მოთქვამდა, ტიროდა,
საავადმყოფოს გარშემო იმ ღამეს რარიგ ბნელოდა,
ვაგლახ, რა ბედი გეწია, ვაგლახ, ვერავინ გშველოდა.
სრულ საქართველო შეკრიბე, რა საძმო - არწივთ ლაშქარი,
შავი არშიით შემოსე დედ-მამა, ფუძე, სახლ-კარი,
არ წყდება ხალხის ნაკადი, შენი დის მოთქმა, ვაება,
შენი ამბავის გაგებით რამდენს ენა სულ დაება.
მანუჩარ, ჩვენო მანუჩარ, მზე საით გადაგიგორდა,
შენი კურცხალი ვის არ წვავს, თვალზე რომ ჩამოგიგორდა,
შენ მიგაცილებს ზღვა ხალხი, გლოცავს და გემშვიდობება,
ღმერთით სამოთხე მიგიღებს, მიწა არ გემჭიდროვება.
მიხეილ გელაძე
ბათუმი - 2015 წლის 2 დეკემბერი