PİS DOST VƏ PİS MÜHİT

«İnsan öz dostunun dinində olacaqdır».
İnsan təsir altında olarkən dəyişkən xarakterə malik bir varlıqdır. O,
ünsiyyətdə olduğu insanların xasiyyətini götürür, mühitin təsiri altında
rəngini dəyişir. Pis əxlaqlı, günahkar insanlarla dostluq insanın
bəlasıdır. İnsan dost olduğu, məhəbbət bağladığı insanın nöqsanlarını
adətən, nöqsan kimi yox, yaxşı sifət kimi qəbul edir.
Həzrət Əli (ə)
buyurur: «Müsəlman günahkarla dostluq etməməlidir. Çünki günahkar dost
öz pis işlərini yaxşı qələmə verir və çalışır ki, hamı onun kimi olsun.
Pis dostda nə dünya, nə də axirət faydası var. Onunla get-gəl
abırsızlığa səbəb olar». İmam Sadiq (ə) buyurur: «Günahkar, axmaq və
yalançı insanlarla dostluq insana yaraşmaz». Həzrət Peyğəmbər (s)
buyurur: «İnsan öz dostunun dinində olacaqdır».
İnsan üçün daim günah qorxusu vardır. Nəfsi-əmmarə bir an olsun belə, onu rahat buraxmır.
Qəlb
cismin hakimiyyət mərkəzidir. O, mühitdən təsirlənir. Mənəviyyat,
ibadət, ehsan məclislərində yaxşılığa həvəslənir. Əksinə, günah
məclisinə düşən kimi günaha maraq göstərir.
Nəfsini tərbiyə etmək
qərarına gəlmiş insan gözünü və qulağını şəhvət doğuran mənzərələrdən və
səslərdən qorumalıdır. Şərab, qumar, rəqs olan məclislərdə nəfsi-əmmarə
tüğyan edir. Ona görə də İslam bizə tapşırır ki, günahkar mühitdən uzaq
olaq. Həzrət Əli (ə) buyurur: «Günah haqqında düşünmək insanı günaha
vadar edir».