ვწევარ, გიხსენებ და მომდის ცრემლი,ცრემლი ამ თვალებს ისევ ასველებს.

ვწევარ და ვფიქრობ; კიდევ როდემდე,სევდა როდემდე არ დამასვენებს?დავხუჭავ თვალებს და მაინც გხედავ,თვალებს გავახელ და შენ დამხვდები,მოგონებებში ჩავიძირე დასაკუთარ აზრებს არ ვეთანხმები.შენ ისე ცივი, ისე შორი ხარ,აზრი არა აქვს შენზე ოცნებას,მე რომ მოვუყვე შენს მუქ თვალებზე,ალბათ ცხრათვალა მზეც გაოცდება.მოვითვლი დღეებს, უკვე რამდენი,მართლაც რამდენი ხანი გავიდა ...გაუწყრეს ღმერთი დროს და საათებს,მე შეგუება ბედთან არ მინდა!მაინც არ იცდის დრო დაწყევლილი,არც დამცინავი კედლის საათი;"ფეხს აუჩქარეთ, წარმოდგენამდედარჩა სულ რაღაც ერთი საათი! "ფიქრს მოვიშორებ, მაინც თან დამსდევსშენი ხატება _ ძილშიაც მოვა;წახვედი შენ და ღამის სიზმრები,მოგონებები დამრჩა სახსოვრად.შენზე ვერავინ ვერ იტყვის აუგს,სანამდე სითბოს გრძნობენ ხელებიდა შენ იცოცხლებ მანამდე, სანამიარსებებენ ჩემი სიყვარული შენს მიმართ <3 <3 მიყვარხარ...M