მე ამათი, სულ ღალატი, სულ დავა-კამათი, სუყველა ჯალათი თან თავის მარაგით სად დაქრით.

მიწოდეს გიჟი მაგრამ არ ჩამაცვეს ხალათი ვარ გარანტი არ სუფევს ღალატი ჩემში ხო მარადის. ეს ლაპარაკი პირველი გვერდია და მეორეზე გადადი, გამოდი განახო სადარის სამარხი ხე ამაყი რომლის ნაყოფის მოწყვეტაც არაღირს, მაგრამ მუღამი აქვს ქალის განა ხის.. არ მერგო გემო პურზე გადასმული კარაქის ვარ შვილი ქალაქის სადაც სკვერში მიდის შარაფი, ვარ შვილი ქალაქის სადაც ამიკრძალეს კანაფი, ვარ შვილი ქალაქის სადაც იგეგმება გეი პარადი, მაგრამ სანამ ხელში ხმალი მიჭირავს და თავს მუზარადი ომი დამთავრებული ჯერ არარის, არა მუქარა არ გეგონოთ არავის მე გიძღვნით რამდენიმე სტროფს განა დისს