მეორე დღეს როგორც კი გათენდა კლარამ სარდაფის მონახულება გადაწყვიტა. სახლის ძველმა პატრონებმა უთხრეს რომ სარდაფში შუქი არ ინთებოდა და თან იქაურობა ვირთხებით იყო სავსე, ამიტომაც კარგი იქნებოდა თუ არ ჩავიდოდნენ. კლარას ცნობისმოყვარეობა კლავდა და თან იცოდა ეს სახლი რაღაცას მალავდა. ფანარი აიღო და კიბეებზე დაეშვა.
- ნეტავ რას უნდა ნიშნავდეს ჩემი სიზმარი? - ჩაილაპარაკა და გარეთ გავიდა. სარდაფი სახლის უკანა ეზოში იყო. სახლის ძველმა პატრონმა ისიც უთხრა რომ იქ ადრე ავტოფარეხი ყოფილა, თუმცა კლარამ მაინც არ დაიჯერა. უკანა ეზოში გავიდა და სარდაფის კარებს მიუახლოვდა. რაც უფრო უახლოვდებოდა მას, მით უფრო იპყრობდა შიში კლარას. ბოლოს როგორც იქნა შეაღო აკანკალებული ხელით კარები და სიბნელის დანახვისას უკან დაბრუნებაც კი გადაწყვიტა, თუმცა ცნობისმოყვარეობა უფრო ძლიერი იყო. პირველი ნაბიჯი გადადგა და ნერწყვი ღრმად გადაყლაპა, მეორე ნაბიჯი... ფანარით სარდაფის ცოტაოდენი ნაწილი განათდა, თუმცა ეს მხოლოდ მცირედი იყო. შევიდა თუ არა თვალი დიდ მაგიდას მოკრა.
- ავტოფარეხი - ირონიულად ჩაილაპარაკა და უფრო ღრმად შევიდა. მაგიდას მიუახლოვდა, მაგიდაზე სურათი იდო რომელზეც ბენი (კლარას ძმა), ენდრიუ (კლარას ძმა), კლარა და ის ქალი, რომელიც წუხელ მან სიზმარში ნახა, იყვნენ გამოსახული.
- ეს რა არის?! - იყვირა და სურათი გადაატრიალა. "ენნი. 1946" ეწერა სურათზე. უეცრად კარები მიიხურა... კლარას სურათი ხელიდან გაუვარდა, კარებისკენ გაიქცა.
- მოხვედი?! - კლარა გაშეშდა და უკან მოიხედა და სუნთქვა შეეკრა...


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев