ის სიყვარული... საქართველომ რაც გაგატანათ...
ის სითბო... რასაც დღემდე მისი... თან გაგყოლიათ...
ის მონატრება... დღეს რაც ყველა ემიგრანტს ათბობს...
გულიდან ასე... ჯერ ვერავის ვერ წაუშლია...

სულ სხვა გრძნობაა... მონატრება ალბათ შორიდან...
როცა მიწა-წყალის... სიყვარული სიზმრად გწვევია...
მაგრამ ტკბილია... უფრო ტკბილი... ის დაბრუნებაც...
რომელიც მხოლოდ... ემიგრანტის ბედს დაჰყოლია...

რამდენ ნაბიჯად... დააკლდება ეს საქართველოს...
ის რაც მის შვილებს... სხვა მიწაზე... ცრემლად უვლიათ...
რამდენ სიყვარულს დაიტევდა ჩვენი ეს მიწა...
ის რაც შორიდან... მაგრამ ახლოს გულს გაუვლია...

სალოცავების... წმინდად წმინდა ჯვარი და ლოცვა...
უფლის კურთხევა... მადლი მისი რასაც ქონია...
დღეს საქართველოს... მონატრებულ ყველა ემიგრანტს...
მიწას მშობლიურს... უფრო მეტად დაულოცია...
.................
როდემდე უნდა დაიტანჯოს ქართული სული...
როდემდე???... რისთვის???... ან რა სტკივათ... ვის უკითხია...
მხოლოდ უფალი დაინახავს... მათ მონატრებას...
თვითეულ მათგანს... გუშინ... ან დღეს რა გზა უვლია...

როდესღაც... სადღაც... დამთავრდება ყველა ტკივილი...
ტკივილი დარდი... ემიგრანტის... ბედს რაც სტკენია...
მაგრამ რა ვუყოთ... იმას ასე... რაც საქართველოს...
სტკივა და ჯერაც ვერც საშველი... ვერ უპოვია...