Esimda zamin uzra kötarilganda quyosh,

Yonimda ötirarding yelkamga qöyib bosh.
Osmonga termulgancha ötirardik uzoq,
Keyin esa yana u qilardi qöng'iroq.
Nimadandur chöchib közimga mayus boqarding,
Yaralangan yuragimni qaytadan tirnarding.
Keyin quchoqlagancha uzr sörarding ming bor,
Men esa quchoqlardim seni huddi söngi bor.
Tongning iliq nurlarida quyoshday porlaysan,
Qölarimdan uch endi meniki emassan!