ჭ ა ხ ა თ ი

----საკუთარი შემოქმედებიდან----------
საოცარია ჩემი ჭახათი-
ოქროთ მორთული და ზურმუხტებით.
სოფელში არის მთები მაღალი
და ყველგან ისმის ხმა წმინდანების....
სოფელს შეშვენის მკაცრი ბუნება,
კარგი ჰავა და სუფთა მდინარე.
ზაფხულში მზეა,წყალი დუღდება,
კინტრიშში ჩადი და იცურავე.
ელიას ციხეც დაგვაყურებს თავზე,
რაღაცა სურს და ვერ გვეუბნება.
დაბმული არის ჯაჭვებით მკლავზე
და მის გასაჭირს ხეებს უყვება.
ანკარა წყაროს სმას რომ დასწაფებთ
ნელი ნაბიჯით გამოხვალთ გზაზე.
თქვენ მუდამ უფლის რწმენა ატართ
და ნუ იფიქრებთ ნურასდროს სხვაზე.
გზად მიადგებით თქვენ ხიდს "თაღოვანს",
რომ ააშენა ის თამარ მეფემ.
სოფელში ბევრი ხალხი სახლობდა
და ხალხი ეხლაც კვლავ იდგამს ფესვებს.
მდინარე ჩუმად გიმღერებთ "ნანას"
და მოაყოლებს ის ლამაზ ჰანგებს.
ამ სიარულით ცხემვანში ახვალთ,
არ დაუჯერებთ თქვენს ლამაზ თვალებს.
და აღტაცებით გაქვს გული სავსე,
თვალი გიბრწყინავს,სახე ანათებს.
გსურს რომ მოჰკიდო ხელი შენ მთვარეს,
სიყვარულით რომ ძლიერ აგავსებს.
ფოთლებიც ჩუმად შრიალებს ხევში,
ჩანჩქერი მოდის კლდეს ეხეთქება.
წყლიდან ამოდის ალქაჯი თევზი
და ყველა სტუმარს თავზე ევლება.
ირგვლივ სურნელი ტრიალებს მძაფრი,
ია-ვარდებით სავსეა მდელო.
დღეს ჭახათია საოცარდ ნაზი
და მიტომ მინდა სულში ვეფერო...
23.07.2013.