- იქნები ჩემი საყვარელი?

- საყვარელი?
ცოტახანს დავმუნჯდი! მოულოდნელობისგან იცით რა დამემართა?! ყველაფერს ველოდი, ყველასგან ველოდი და მისგან ამ სიტყვებს ვერასდროს ვერ წარმოვიდგენდი!
- ჰო, მე ამ ეტაპისთვის მხოლოდ ასე შევძლებ შენთან ყოფნას.
- ჩემთან ყოფნა? ჩემთან რატომ უნდა იყო? მომისმინე, მე შენ რომ გიპასუხე, ეს ავტომატურად იმას ნიშნავს, რომ რამე უნდა იფიქრო ჩემზე? მე შენ ვინ გგონივარ?
-ჩვენ ხომ ერთად ძალიან კარგად ვართ?
-ჩვენ ერთად ძალიან კარგად ვიყავით 20 წლის წინ! მას მერე ძალიან ბევრი რამ შეიცვალა, რაც მთავარია ამ ამბავში: შენ ცოლი მოიყვანე, რომელსაც ერთგულბა შეპირდი!!
- მეც ხომ მინდოდა შვილი?
- არადა მას ჰგონია, რომ ყურებამდე შეყვარებული ქმარი ჰყავს და უყვარხარ, ყოველ დღე შენზე ზრუნავს, შენს სახელს გულით დაატარებს… იცი რა მაინტერესებს, თვალებში როცა უყურებ არ გრცხვენია?
- კითხვაზე გამეცი პასუხი, იქნები ჩემი საყვარელი? ვიყოთ ერთად, მე ის არ მიყვარს, შენთან მინდა ყოფნა, შენთან სულ სხვანაირად ვარ, ხომ იცი?
- ყოფილიყავი ჩემთან…
- არ შემეძლო, ხომ იცი… მაგრამ მე შენ მიყვარხარ. გთხოვ, გამეცი პასუხი.
- კარგი, ვიყოთ საყვარლები, მხოლოდ ერთი კითხვა მაქვს…
- ყველაფერში დაგეხმარები და გვერდში დაგიდგები, ფული ხომ არ გჭირდება? რამდენი გჭირდება, მითხარი და დაგირიცხავ ანგარიშზე, მომწერე შენი ანგარიშის ნომერი…
- ეგ არ მიგულისხმია! სულ რომ ქუჩაში დავრჩე და შიმშილით ვკვდებოდე, შენ არც კი გამახსენდები! აი, ვინმე რომ გამოჩნდეს ჩემს ცხოვრებაში, არასდროს არ უნდა მქონდეს პირადი ცხოვრების უფლება?
- მე მაგას ვერ აგიკრძალავ.
- ყოჩაღ!
უბრალოდ, უკვე მაინტერესებდა რა დონემდე დაეცემოდა და ავყევი…
მეტკინა! გული მეტკინა, მაგრამ მის გამო კი არ მეტკინა, ამდენი წელი, ბავშვობიდან, მიყვარდა ეს არაკაცი! არარეალურს, გამოგონილს, არარსებულ ადამიანს ვხედავდი მასში, თურმე, და საკუთარ თავს, იმ პატარა 14 წლის გოგონას მინდოდა მაგრად ჩავხუტებოდი, რომელიც ახლა ჩემში ხმამაღლა სლუკუნით ტიროდა!..
- ჰო, მე როგორ აგიკრძალო, მე რა უფლება მაქვს პირადი ცხოვრება აგიკრძალო?
- საერთოდ რომ გელაპარაკები მიკვირს!
პულსი ამიჩქარდა და ხელის კანკალით გავთიშე ყურმილი!
დიახ, სწორედ ასეთი “კაცები” სხედან სუფრასთან და ცოლების, დედების, შვილების და ზოგადად ქალის სადღეგრძელოს ხოტბა-დიდებით სვამენ! ასეთი “კაცები” იცავენ ოჯახის წევრ ქალებს მათნაირი არაკაცებისგან, საკუთარ თავში კი იმავე არაკაცს ვერ ხედავენ!.. ასეთი “კაცები” უყვარდებათ ქალებს და ჰგონიათ, რომ ისინი ნამდვილი კაცები არიან და მათ სწირავენ, მათ გვერდით ატარებენ მთელ სიცოცხლეს, რომელსაც არავინ დაუბრუნებს! ასეთი “კაცები” ჰგონიათ კაცები გარშემომყოფებს!..
ცხოვრებაზე დიდი თეატრი არ არსებობს! რამხელა სიყალბეა, როგორ ოსტატურად თამაშობენ ადამიანები საკუთარი ცხოვრებას დიდ სცენაზე და შემდეგ, კულისებში, როგორ იცვლებიან! ოო, თქვენ რომ დაგანახათ ერთმანეთი კულისებში, მარტოობასა და საკუთარ თავს ისე შეიყვარებდით, ადამიანებისთვის თვალებში ჩახედვა აღარ მოგინდებოდათ!
ინანებთ. მალე ყველა ინანებთ. უფლის გეშინოდეთ იმისთვის, რაც მაკადრეთ, იმის გამო, რომ ობოლი ვარ და გეგონათ ყველაფერი გაგივიდოდათ… მე იმდენი ვინმე მყავს ზეცაში, მაგათი გეშინოდეთ, თავს გაუფრთხილდით, სადმე უცებ არ წაიქცეთ!
ი. ანთია