❤️

შენ რომ დაბერდები,
მე რომ დავბერდები
მაჯებს მოაკლდება სისხლი,
შენ ჩემს საქციელზე,
მე შენს საქციელზე
ვეღარ შევიკავებთ სიცილს.
შენ რომ დაბერდები,
მე რომ დავბერდები,
და თვლა აგვერევა წლების,
ხან მე გაგახსენებ,
ხან შენ გამახსენე
ჩვენი გამოვლილი გზები.
მინდა სიბერეში,
როგორც ახალგაზრდას,
ღიმილებს გპარავდე კვლავაც,
ხელჩაკიდებულმა
სულ ერთად ვიაროთ,
ვიდრე იმ ქვეყანას წავალთ!
მინდა შენი ხელით
თმები დამისწორო,
ლუკმა მომაწოდო მშიერს,
მინდა ბერიკაციც,
როგორც ახალგაზრდა,
ტყის პირს მიკრეფავდე იებს!
მერე ჩამოვსკუპდეთ ერთად,
ერთ დიდ ქვაზე,
გვირილა ჩამიწნა თმაში,
მინდა გამამხნევო
სიბერით გადაღლილს
ბზარი თუ გამიჩნდა ხმაში!
სიცოცხლის ბოლომდე
ვეყოფით ერთმანეთს,
უსიტყვო იმედად, ფარად,
ოღონდ არ გაბედო
ჩემი მიტოვება,
ოღონდ არ დამტოვო ცალად.
შენ რომ დაბერდები,
მეც რომ დავბერდები,
ღმერთს შენს გამძლეობას შევთხოვ,
მერე შვილიშვილებს
ჩუმად მოვუყვები,
რა ბიჭი იყავი ერთ დროს!
📝დარეჯან მაჭარაშვილი