და შეიგულეს ბეღურებმა

ერთი ნალია,
ორი მოხუცი,
ერთი ძაღლი,
ერთი ბუხარი..
და ყოველ დილით,
ფანჯარასთან მიუხარიათ,
პურის ნატეხით ნაყრდებიან ასე მწუხრამდე
და მოხუცებმაც შეიჩვიეს ორი ბეღურა,
რა მოკლე გზაა შეჩვევიდან სიყვარულამდე..
და ასე ჩუმად,
ნამცეც-ნამცეც,
ასე ერთგულად,
გაიგრძელებენ მოკლე დღეებს გაზაფხულამდე.
/შორენა პაპიძე/