Որտե՞ղ ես դու, իմ մոխրագույն մազերով մարդ,

Աշխարհի ամենանուրբ մարդը։
Ես քո կողոսկրի կեսն եմ,
Որտե՞ղ ես թափառել, սիրելիս, այս ամբողջ ընթացքում։
Ոչ թե ուրվական, ոչ թե պատմող-կախարդ,
Չկարողանալով բռնել երկնքից աստղերը,
Անկոտրում հոգու հասակակից,
Ստեղծելով բարություն առանց հրաշքների...
Գուցե զուգահեռ աշխարհում ինչ-որ տեղ,
Գուցե մոտակայքում՝ ամբոխի մեջ։
Դու մենակ թափառում ես այս մահկանացու աշխարհում,
Ձեռքերդ այրելով փշերի վրա...
Նայիր հետ, քայլիր դեպի տիեզերքի լույսը,
Դա քո ուղեցույցն է լաբիրինթոսում։
Դա քեզ կբերի ինձ մոտ՝ ճշմարիտ ճանապարհով,
Ես սպասում եմ քեզ, իմ մոխրագույն մազերով տեր...❤#Շ֊նե