Предыдущая публикация
Բոլորս էլ մեր հոգու խորքում ոնենք ասելիքներ, որոնք չենք ասել երբևէ, նամակներ, որոնք չենք գրել, շատ հաճախ գրում և ջնջում ենք մեր հիշողության մեջ։
Կիսատ նամակներ ու խոսքեր, որ միշտ ծնվում են մենակության և մթության մեջ երազելիս...
Հաճախ ծնվում որպես պատիժ, ճաճախ էլ որպես սփոփանք։
Հոգու խորքից բխած խոսքեր, որ երբեք էլ տեղ չեն հասնի...
Մեկնաբանությունում գրեք այն խոսքերը, որ երբեք տեղ չեն հասել ու չեն հասնի... 💞
Մասնակիցներ ջան, մեկնաբանությունում գրեք ձեր չասված խոսքերը
Следующая публикация
Комментарии 80
Դու չկա՛ս, չկա՛ս…
Եվ առավոտը
…ու չե՜ս լինելու:
Եվ հորիզոնն է փակվում իմ առջև: Նրան փակում է ո՛չ ամպի ճոթը, Այլ քո զգեստի ամպեղեն փո՜թը:
Դու չկա՛ս, չկա՜ս…
Եվ օդ է դարձել
Այս համատարած անտեր կարոտը:
…ու չե՞ս լինելու:
Ու թվում է, թե լուցկի մոտեցնեմ՝
Պիտի բռընկի ինքը վառ օդը:
Դու չկա՛ս, չկա՜ս…
Ինչո՞ւ եմ սակայն քեզ զգում այնպե՛ս,
Այնպե՜ս եմ զգում, ինչպես երևի
Ոտից նոր զրկվածն զգում է ոտը,
Որ նո՛ւյնպես չկա
Ու չի՜ լինելու…
Qchern en pordzum linel haskacox.
Bolorn el uzum en erjanik linel,
Isk erjankacnel qchern en pordzum.
Bolorn uzum en anverj klanel,
Bayc poxadardzel qchern en pordzum….
Agahutyan chox gahin bazmac
Covic mi gavat jur@ mimianc
Katilov hashvum,nor en poxandzum
Erevi angam chen el nkatum,
Anhatakan covi koxqin en aprum….
Այդժամ՝...կարիք չեր լինի արմատախիլ անել քեզ իմ հոգուց...և ...դեն նետել...
Երևի ճակատագիրը իր խորամանկ պլանն ուր մեր հանդեպ... թև կյանքում ոչինչ հենց այնպես չի լինում ...
Չգիտեմ՝...կկարոտե՞ս արդյոք ինձ...կհիշե՞ս երբևե, որ ունեցել ես ինձ...
Չէ՛,մի կարոտի...բայց մեկ մեկ հիշիր, որ ես զգամ քո շունչը ...որ կարոտս հոգուցս չհասնի կոկորդս ու խեղդամահ անի ինձ...
Դու կմնաս իմ սրտում այն միակը, ում կկարոտեմ հավերժ...Դու իմ շունչն էիր, ին սրտի զարկը,որ անհամբեր սպասում էր քո նամակներին...
#Ես
Կա քո հոգու մեջ անթափանց մի մութ,
Քո մութ հայացքում կա մի քնքուշ սուտ՝
Քեզ միշտ թաքցնող մի նուրբ վարագույր...
Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
Հավետ քեզ կապված՝ քեզ օտար եմ ես.
Երբ խենթ խնդությամբ փայփայում եմ քեզ՝
Ե՛վ սիրում եմ քեզ, և՛ քեզ չըգիտեմ։
Փակ են քո սրտի հեռուներն իմ դեմ,
Քո աչքերի դեմ իմ աչքերը՝ կույր.
Քո հոգու վըրա կա մի վարագույր,
— Ո՞վ ես դու, ո՞վ ես,— բնավ չըգիտեմ
Դու իմն ես ու իմը չես…երբեմն ձեռքիս մատանու պես ես, որ հագնում եմ ու զգում, թե ինչպես է սեղմում, ցավեցնում, բայց հանել էլ չեմ ուզում։ Քեզ սիրում եմ խելագարի պես, այն աստիճան, որ ինքս ինձ էլ խորթ եմ դառնում։ Մի պահ ուզում եմ գոռալ՝ հեռու մնա, խեղդում ես, իսկ հաջորդ պահին վախենում եմ՝ եթե գնաս, ես ո՞վ կդառնամ առանց քեզ։Ես զգայուն եմ, նեղացկոտ, խենթ… մի խոսքիցդ կարող եմ կոտրվել ու լռել, բայց այդ լռության մեջ էլ սիրտս քեզ է փնտրում, հոգուս խորքից միայն քո անունն է դուրս գալիս։ Որքան էլ նեղանամ քեզնից, այդ նեղությունը սիրով է սնվում։ Քո հայացքի սառնությունից ես քարանում եմ, քո մեկ ժպիտով նորից ծնվում։Խենթություն է այս զգացումը․ կարծես ուզում եմ քեզանից պաշտպանվել, բայց իմ սեփական ձեռքերը քեզ են գրկում։ Դու օտար ես, երբ ինձ չես հասկանում, բայց նաև միակս ես, երբ հոգիս առանց խոսքի էլ կարդում ես։ Այս կռիվը ներսումս ինձ հյուծում է, բայց քո հանդեպ սերս՝ չմարող կրակ է, որ երբեմն վառվում է ցավով, երբեմն՝ երջանկությամբ։ Այս ամենի մեջ ես հասկանում եմ՝ ես քեզ չեմ կարող չսիրել։ Ք...ЕщёԴու իմն ես ու իմը չես…
Դու իմն ես ու իմը չես…երբեմն ձեռքիս մատանու պես ես, որ հագնում եմ ու զգում, թե ինչպես է սեղմում, ցավեցնում, բայց հանել էլ չեմ ուզում։ Քեզ սիրում եմ խելագարի պես, այն աստիճան, որ ինքս ինձ էլ խորթ եմ դառնում։ Մի պահ ուզում եմ գոռալ՝ հեռու մնա, խեղդում ես, իսկ հաջորդ պահին վախենում եմ՝ եթե գնաս, ես ո՞վ կդառնամ առանց քեզ։Ես զգայուն եմ, նեղացկոտ, խենթ… մի խոսքիցդ կարող եմ կոտրվել ու լռել, բայց այդ լռության մեջ էլ սիրտս քեզ է փնտրում, հոգուս խորքից միայն քո անունն է դուրս գալիս։ Որքան էլ նեղանամ քեզնից, այդ նեղությունը սիրով է սնվում։ Քո հայացքի սառնությունից ես քարանում եմ, քո մեկ ժպիտով նորից ծնվում։Խենթություն է այս զգացումը․ կարծես ուզում եմ քեզանից պաշտպանվել, բայց իմ սեփական ձեռքերը քեզ են գրկում։ Դու օտար ես, երբ ինձ չես հասկանում, բայց նաև միակս ես, երբ հոգիս առանց խոսքի էլ կարդում ես։ Այս կռիվը ներսումս ինձ հյուծում է, բայց քո հանդեպ սերս՝ չմարող կրակ է, որ երբեմն վառվում է ցավով, երբեմն՝ երջանկությամբ։ Այս ամենի մեջ ես հասկանում եմ՝ ես քեզ չեմ կարող չսիրել։ Քեզանից հեռանալն այն նույնն է, ինչ սրտիս զարկերը կանգնեցնելը։ Թող ես լինեմ նեղացկոտ, զգայուն, խենթ ու հակասական, բայց այդ խենթությունը իմ ապրելու միակ ձայնն է։Եվ այս ամենի մեջ ես հասկանում եմ՝ ես քեզ չեմ կարող չսիրել։
Դու իմ ցավն ես ու իմ դեղը, իմ օտարն ու հարազատը։ Եվ եթե աշխարհը մի օր ինձ հարցնի՝ ինչ է սերը, ես կլռեմ։ Որովհետև սերը բառով չի պատմվում։ Սերը հենց այն խենթությունն է, որ դու ես իմ ներսում։