#ЗУЛМАТ_АСИРАСИ_2

ТУНДАН ТОНГГАЧА ...
Муаллиф: Гулбаҳор Рахматуллаева (Хазонрезги)
Хуллас эсинг борида этагингни ёп, бола. Пул топиб фалон сўмлик ресторанни танлаб тўй қилган одамлар сен ўйлаганчалик аҳмоқ эмасдир. Аҳмоқ сенсан! Мен сенга маҳсулотларни бундайроқларга алиштир деган бўлсам ҳамма ишни оёғини осмондан келтир демаганман. Жалолиддин ҳам ташидан содда кўрингани билан ҳали ичида нима гап бор ўзи билади.
Менга қара ўзи битта тўйдан қанча суммадаги долларни қайириб оляпсан? Шошма! Ўзим айтаман. Сен энг камида уч —беш мингни ўпқон нафсингга уряпсан. Мени алдайман деб овора бўлма! Сени охирги марта огоҳлантираман. Агар бирон нарса бўладиган бўлса мен сени танимайман ва шерикчилигимизни тан олмайман.
— Устоз!?
— Пул санаганингда Ҳусан акангман, бошингга иш тушса "Устоз". Хуллас, тўрва халтангни ёп. Бу пулларни,—Ҳусан Давронов стол устидаги пулларни бамайлихотир йиғиштириб чўнтагига солар экан,— бузилган асабларимни компенцацияси учун оламан. Бўпти, бундан буёғига қадамингни билиб бос.
Ҳусан Давронов ўрнидан туриб бемулозаматча хонани тарк этар экан, унинг изидан Ўлмас ранги гезариб қараб қолди.
— Шошмай тур, —деди у қўллари мушт бўлиб тугилар экан ғижинганча шивирлади, — менга бир нарса бўлсин оёғингдан тортишимни кўрасан. Олди—берди тасдиқланган ҳужжатларини бошида сен турибсан. Асосий айбдор ҳам сен бўлиб чиқасан керак бўлса.
🍂
—Жалолиддин ўғлим, вақтингиз бўлса сиз билан маслаҳатлашадиган ишим бор эди.
Мадумар аканинг сўзидан кейин Жалолиддин ҳушёр тортди:
— Тинчликми, ота? — деди у сергакланиб,-ё биздан бирор айб иш ўтдими?
— Йўғей, нимага унақа дейсиз? — саволга савол билан ҳижолатомуз жавоб қайтарди Мадумар ака, — айтдим-ку маслаҳатли иш деб. Ҳолироқ жойда гаплашиб олсак соз бўларди.
— Менинг ҳозир вақтим бемалол эди. Истасангиз хонамда суҳбатлашиб оламиз.
— Мумкин бўлса боғда суҳбатлашайлик, —деди Мадумар ака, —ҳаво ҳам илиқ.
— Сиз нима десангиз шу, — Жалолиддин Мадумар аканинг ўзида муҳим гапи борлигини тахмин қилиб эътирозсиз унга эргашди.
— Жалолиддин, — деди Мадумар ака гапни нимадан бошлаш ҳақида бироз ўйланиб, — рости бу ҳақда кимга гапирсам экан деб анчагача бир қарорга кела олмадим, яна ҳам очиқроғи Хонзода қизимни ҳар хил шубҳа гумонлар гирдобига ташлагим келмади. Ҳозир айтадиган сўзларимга ўзим ҳам юз фоиз ишончим комил эмас. Шунчаки юрагимга юк бўлиб тушаётган баъзи бир фикрлар тўғрисида ким биландир бўлишмасам бўлмайди деб ўйладим.
— Ота, менга бемалол ишонаверинг.
— Хуллас сиздан бир илтимос... Менимча бу ерда нимадир кўнгилдагидек эмас.
Мен тўй дастурхони учун қилинадиган бозорликларни айтаяпман. Маҳсулотлар қандайдир устамонлик билан алиштирилаётганга ўхшайди. Мисол учун бир куни гўштли газакларнинг бир қисмининг сифати пастлари харид қилинса, эртаси куни тузламаларни бундайроқлари сотиб олинаётгандек. Баъзи кунлари салатларга солинаётган майонез, гўшт, савзавотларнинг сифати ҳаминқадарлигини сезгандекман. Ўзим қассоб бўлганим учун гўшт ва гўшт маҳсулотларини сифатлисини сифатсизидан яхши ажрата оламан. Айтмоқчи бўлганим, нима десам экан-а, бу ерда бир гап бордек. Шунга жиддий киришиб ...
— Ота, авваламбор бу ҳақда гапириб мени огоҳлантирганингиз учун катта раҳмат. Рости ўзим ҳам кейинги пайтларда аллақандай гумонларга боргандек бўлгандим-ку, аммо инсон инсонга ишониши керак дея ўзимни босгандим. Ундан кейин биласиз ресторанимизда иш ҳақи ҳавас қилгулик. Бу каби даргоҳларга ишга кириш қанчадан қанча йигит-қизнинг орзуси. Агар ана шундай яхши шароитда ишлаб ҳам кўзимизга чўп суқадиганлар бўлса ундайларни асло кечириб бўлмайди. Сиздан бир илтимос, ҳозирча бу гап орамизда қолсин. Ҳаттоки қизингиз ҳам бу ҳақда билмай турсинлар.Сабаби нафс бандаларини ғафлат ҳолатида жиноят устида ушлашимиз керак. Мен эса Асрор ака билан ўзим ҳуфёна жиддий текширувга киришаман. Бу ёғидан ҳавотир олманг.
— Илтимос, ўзингизни эҳтиёт қилинг. Шайтонга мурид тушган ғофиллар ҳеч нарсадан тап тортмасликлари мумкин. Шунинг учун ҳам хатто сизнинг кабинетингизга кириб суҳбатлашгим келмади.
Мадумар аканинг сўнгги сўзларидан Жалолиддин янада ўйчан қиёфага кирди. У ўз хаёлида нималарнидир чамалаган бўлди-ю, суҳбатдошини ҳотиржам қилгучи оҳангда жавоб қайтарди:
— Насиб қилса ҳаммаси яхши бўлади.
— Албатта, ўғлим. Мен сизга ишонаман, —деди Мадумар ака Жалолиддинга самиимий боқиб, — бу даргоҳ инсонларнинг энг орзиқиб кутилган гўзал кунлари учун ҳали узоқ хизмат қилиши керак.
🍂
Хонзода Шабнамни кейинги кунларда ҳомуш қиёфада кўриб ҳайрон бўлаётганди. Бир, икки бор ундан кўнгил сўрашга чоғланди-ю, бироқ кўп ўтмай "Яхшиси бор гапни қизнинг ўзи айтсин" деган қарорга келиб ўз ишларига андармон бўлиб кетди.
Бугун тушликка яқин Шабнамнинг ўзи уни йўқлаб келди.
— Кел, Шабнам, —деди қўлидаги қоғозларни бир четга суриб, — негадир шаҳдинг пастдек кўринаяпсан? Тинчликми ё бирор гап бўлдими?
Шабнам тўлиб турган экан дарҳол кўзлари ёшланди:
— Опажон, тинчлик эмас.
Хонзода дарҳол сергак тортди:
— Шабнам.
— Опажон... — қизнинг кўзларидан дувиллаб ёш тўкилди
Синглисидек бўлиб қолган қизнинг бу ҳолати Хонзоданинг юрагини ўртаб юборди. У ўрнидан туриб Шабнамни маҳкам бағрига босди.
— Илтимос, йиғлама. Ўзингни қўлга ол ва менга нималар бўлаётганини айт.
— Дадам уйга қайтишимни истаяпдилар, —деди Шабнам ҳамон ҳиқиллаб, —улар мени турмушга бермоқчилар. Аммо мен қандай қилиб... Ахир ўтмишимни биласиз-ку? Ўтмишимнинг зилдек оғир юки билан қандай қилиб турмушга чиқаман?
—Бўлиб ўтган ишларда сенинг айбинг бўлмаган. Кимга турмушга чиқсанг ҳам тўғрисини айт. Истаса сени бор ўтмишинг билан қабул қилсин.
Шабнам кўзлари олайиб ўзини орқага ташлади:
— Йўқ! Мени бунга журъатим етмайди. Биласиз айниқса қишлоқ жойда барча айб қиз болада қўйилади. Кейин дадам бу шармандачиликка чидай олмайдилар.
— Менга қара, Шабнам. Ўзи куёвликка номзод тайёрми? — унга синчков боқди Хонзода.
— Аниқ бир йигит эмас-ку, бироқ дадамларга бир неча номзодлар ёқинқираб турганмиш. "Шабнам уйга қайтса шу йигитлардан бирини куёв қиламан" деганмишлар.
— Ўзинг-чи? Улардан бирортасига кўнглинг борми?
— Қизиқсиз-а, опа? Мен қачондан буён бу ерда бўлсам, қандай қилиб қишлоқдаги йигитларлардан бирига кўнгил қўяман? Кўнгил қўйган бўлганимда шу ерда йиғлаб ўтирар эдимми? Умуман олганда мен бу ердаги ўзим меҳр қўйган ишимни ташлаб кетгим йўқ. Ундан кейин сизларга ҳам жуда ўрганиб қолганман.
— Шабнам, —деди Хонзода ўзича алланималарни ўйлаганча, — бу нарсалар ҳақида ўйлаб ўзингни кўп ҳам сиқавермагин. Насиб қилса кўплашиб ўйлаб мушкулингга бирор чора топармиз. Энди кўз ёшларингни арт-да, ишингга бор. Ўйлайверма, ҳали ҳаммаси яхши бўлади.
Шу куни кечгача Хонзоданинг хаёли Шабнамда бўлди. У бир неча ойлардан буён унинг ҳусусида ўйлаб юрган режаларини энди кечиктира олмаслигини тушуниб етганди.
Кун ботар вақтда ишдан қўли бўшаган Хонзода акасининг иш кабинетига йўл олди.
— Кел, синглим, — Ҳумоюн синглисини ҳушнуд кайфиятда кутиб олди.
— Ҳа ака, кайфиятингиз чоғ кўринади? — акасининг кайфияти Хонзодага ҳам юқиб жилмайди, —нима гаплигини билсак бўладими?
— Албатта билсанг бўлади. Кеча тўйхонада бир йигитнинг пластик картаси ва ҳужжатлари тушиб қолган экан. Ана ўша карта эгаси бугун эрталаб уларни излаб келибди. Хуллас камераларни бирма бир кузатиб ўша ҳужжатларни бус-бутун топдик. Қаердан дейсанми? Айтсам ишонмайсан, келин-куёвга ҳозирланган саҳна безакларининг тагидан. Биласанми у картага йигит анча йиллардан буён ота-онасини ҳажга юбораман деб пул йиққан экан.
—Шунча пулни ёнида олиб юргани қизиқ, —деди Хонзода ажабланиб, — юрак ҳам бор эканда
— Бунинг ўзига яраша сабаблари бордирда. Хуллас ўша ҳужжатлар ва пластик карта солинган ҳамён Шабнам ясаган анави катта-катта оқ атиргуллар бор-ку, ўшанинг гул япроқларининг орасига кириб қолган экан. Ўша йигит менга ҳам, Шабнамга ҳам чин дилдан суюнчи деб анча-мунча пул қистирганди олмадик. У пуллар ота-онани ҳаж ибодатига жўнатишдек энг савобли ишлар учун йиғилган экан. Шу ишларда бизнинг ҳам хиссамиз бўлсин дедик.
— Ака, мен ҳам сизнинг ёнингизга бир иш билан келгандим, —ҳомуш тортди Хонзода
—Тинчликми, синглим, қандай иш?
— Ака, бир савол сўрайман, фақат ростини айтасиз?
— Биласанку, синглим, ёлғон гапни ёмон кўраман, —жиддий тортди Ҳумоюн,—сўрайвер.
#хazon_rezgi
-136-