Мафтуна Абдуллаева

#БЕЗОРИ_3
113~қисм
Йигитали аразлаб кетиб қолган Айдани ортидан сўзсиз кузатиб борди. Қиз ҳайр ҳам демай кириб кетди. Шахдам юриб келган оёқлари титраб юролмай қолди, эшик ёпилиши билан.
-Аблаҳ, ўпиб олди,-деди лабларини силаб,-ярамас, кечирмайман ҳеч қачон.
Йигитали эса маст одамдек қадами гоҳ чалкашиб кетиб борарди. Ҳар замонда тиржаяди. Тўғриси қизларни кўп ўпган. Аммо бу галгиси. Айдани катта бўлиб кетган кўзлари...
-Сени ҳеч кимга бермайман, Айда,-деб қўйди тиржайиб.
Токи шаҳарчадан амакисини уйига келгунча анча вақт ўтди. Ҳали эрта коллежда қанча гап қилади дўстлари. Йигит шу туриш уйқуга кетди. Эртасига коллежга боролмади. Дадаси уйига чақирди. Ўгай онасини туғилган куни экан. Азадор бўлганлари учун, оилавий уйда нишонлашди.
Йигитали ўгай онаси таъсирида бўлган ўгай жигарлари билан совуққина сўрашди. Ҳамма мулозамат ва муносабатлар сохта. Ахтам каттадан ҳайиқиб ўтиришибди. Ўгай онаси Назира хоним жуда назокатли ва айёр аёл эди. Унинг Йигиталидан 8 ёш кичик 10 яшар қизи ҳам нақ онасини ўзи. Кейингилари 7 ва 6 ёш синглиси ва укаси ҳам оналари таъсирида ҳалитдан ўгайлик қанақа бўлишини билдиришади.
-Сенда гапим бор,-деди дадаси дастурхон устидан турганларидан кейин.
-Ҳўп,-Йигитали отасини изидан юрди.
-Энди ёл бола эмассан,-гапни узоқдан бошлади Ахтам катта,-мен сени ёшингда онангга унаштирилган эдим. Менимча сени ҳам вақтинг келди. Оиламиз анъанасига кўра сени ҳам ўз қариндошларимиздан бирига...
Йигитали пиқ этиб кулди.
-Биринчисига денгда, ота. Кейингиларини фарқи йўқ.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
114~қисм
-Нима?!
-Дада, нима демоқчилигингизни билдим. Лекин, мен Самир эмасман. Тақдиримни ўзим ҳал қиламан. Бунақа ишларга эса ҳали эрта. Қачон истамам ўша пайти ўзим истаган қизга уйланаман.
-Ҳаддингдан ошиб кетмаяпсанми?-ўқрайди отаси.
-Мен доим шундай бўлганман. Фақат сиз эътибор бермагансиз.
Гапи икки бўлиб ўрганмаган Ахтам катта бир шапалоқ урди ўғлини.
-Тур, йўқол.
-Ҳўп,-Йигиталини юзида ҳеч бир ифода акс этмади. Индамай чиқиб кетди.
Ахтам катта эса анча пайт асабийлашиб ўтирди. У ўғлида, биринчи хотинини кўради. У ҳам шунақа ўзбилма, қайсар эди. Тоғасини қизи бўлгани учун ёшлигидан феълини биларди. Ўзи севди. Ўзи қизни рози қилиб уйланди. Кейин эса...
-Дадаси, нима бўлди. Ўғлингиз бунча ўқдек учиб чиқиб кетди.
-Ўғил эмас, бало у,-деди Ахтам катта асабийлашиб.
Йигитали эса асабий бир оз айланиб, Айдага қўнғироқ қилди. Қиз бу гал кўтармади. Бугун душанба ўқишга борган бўлса керак. Коллеж йўлида пойлашни ҳам ўйлади. Кейин таваккал смс ёзди.
-Телефонни кўтар. Овозингни эшитгим келди.
10 минутча ўтиб, Айдани ўзи қайтиб чиқди.
-Алё.
-Овозингни эшитадиган кун ҳам бор экан~ку.
-Йигит, биз ҳозир кўчяпмиз. Мен бандроқ эдим.
-Қаёққа кўчасиз?
-***га.
-Коллежга узоқку.
-Иложи йўқ. Зиё амакини уйига кўчиб ўтяпмиз.
-Шу одам билан яшашинг ҳеч ёқмаяптида менга.
-У ерда ўзи сомсахона очаркан. Мен ҳам ишдан бўшар эканман... барибир.
-Кўрдингми, биламан,-тиржайди Йигитали.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
115~қисм
-Йигит, сизни кечирмадим. Шунчаки ҳа деб безовта қилманг, деб айтяпман.
-Айда.
-Ҳа.
-Яқинда маош оламан. Ваъдангда туриб мен билан учрашасанми?
-Мен ҳеч нарсага ваъда бермаганман.
-Майли, бир~икки кун аразлаб тур. Кейин барибир мен билан учрашувга чиқасан.
-Ичиб олганмисиз?
-Йўқ. Ўгай онам ароқ қўймабди.
-Дадангизни уйидамисиз.
-Ҳа. Энди қайтаман. Фермага бораман. Кейин сени кўриш учун коллежга...
-Мени аям чақиряпти.
Қиз телефонни ўчириб қўйган бўлса ҳам, Йигиталини озроқ кайфияти кўтарилди.
🍀🍀🍀
Тўлиқ кўчиш иши якунлангач, Айда ўз хонасини тартибга келтиришга киришиб кетди. Зиё эса дарров Нурзон опани уйига топилган ҳаридор билан уй кўргани кетишди. Нурхон опа эса процентга пул олган танишларига бир~бир қўнғироқ қилиб, манзили ўзгарганини айтиб чиқишга киришди.
Айдага онасини бу иши ёқмасди. Аммо унга гапи ҳам ўтмасди. Ўзи оҳирги пайтлар ҳаёти бирам чигаллашиб кетаётгандек...
Туни билан яхши ухлолмай, эрталаб ланж ўқишга отланди. Йигитали ва дўстларини учратишни сира истамасди. Ҳар қалай орадан бир кун ўтди. Ўз ўқув хонасига кирганди. Ҳамма қизғин ниманидир муҳокама қилиб ўтирарди.
-Тинчликми?-деди Айда, қизлар билан сўрашиб.
-Анави Йигитали бор~ку, ўша ёниб кетибди.
Айда турган жойида қотиб қолди.
-Нима?
-Кеча кечаси амакисини фермаси ёниб кетибди. У ҳам бор экан.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
116~қисм
Борис Шукур кетгандан кейин, ташқарига чиқди. Атрофда айланиб юрган Тўти тентакка кўзи тушиб, аламини ундан олди. Ҳеч бир айбсиз калтаклади.
-Қўй уни,-қоровул оғзи бурни қон бўлган Тўти тентакни бир амаллаб Борисни оёғини тагидан олди.
-Ҳа, бечора~я,-деди юз қўлларини ювиб, қонни тўхтатар экан,-сен шўрликни шундай яратиб азоб бергунча, ўлдириб қўя қолса нима қилар экан Худойим.
Қоровул яна бир нималарни жавраб, ишини битириб чиқиб кетди. Тўти тентак эса, жойида ғужанак бўлиб ётиб олди. Оғриган қорнига қўлини қўйиб, кўзларини юмди.
"- Йўлчи, бас қилинг ҳазилни. Қаердасиз?-ҳаёлларида суқсур бир қиз пайдо бўлди,-бўлди мен кетаман. Агар чиқмасангиз мен кетаман" Қанийди ўшанда кетганингда... Кетишинг керак эди. Бу ифлослар қўлига тушмаслигинг керак эди....
Тун ярим бўлди. Борис бир ухлаб туриб, кўнгли айниб уйғонди. Роса қайд қилди. Ичаклари бирам ачишди. Аммо оғриқ қолай демади. Ҳожатхона чекка жойда. Ўша ерда ўтириб қолгани учун суст овозини биров эшитмади.
-Шу ерда ўламанми?-деди суллайиб қолиб.
-Йўқ, бу ўлим сенга кам.
Борис овозни эшитиб хурсанд бўлди. Аммо овоз эгасини танимади. Тепага қараб қотиб қолди.
-Сен...
🍀🍀🍀
Рашид Парвинасиз яхши ухлолмади. Уйда олай деганига кўнмагани учун афсусланди. Оҳири оғриқ ва безовталик бўлса ичасиз деб шифокор берган дорини ичишга мажбур бўлди.
Эрталаб турмайверганига онаси эшик тақиллатиб келгунча ухлабди.
-Овқатланиб ол,-деб чақириб кетди. У нонушта столига борганида, ҳамма овқатланиб бўлган, негадир эрталабдан келиб олган икки акаси отасига бир нималарни айтиб берарди.
-Нима гап ўзи?
-Эээ, кўрмайсанми? Ҳамро каттани фермасига ўт кетибди. Жияни Ахтам каттани ўғли ҳам ёниб кетканмиш.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
117~қисм
Ёмон хабар тез тарқалади дейишади. Бу гап Салим Шер хонадонига ҳам етиб келди. Меҳринурни ичаётган чойи томоғига тиқилиб қолди. Зўрға дастурхон устида ўтириб, бўшаши билан Саддамга қўнғироқ қилди.
-Алё, Саддам!
-Ҳа,-қиздан фарқли у хотиржам эди.
-Эшитдингизми?
-Ҳа. Ва энди калланг ишлади деб умид қиламан.
-Ростдан одам ҳам ўлибдими?
-Ҳа.
-Эй, Худойим...
-Агар мен кеча тўхтатиб қолмаганимда хавотир олсанг бўларди. Ҳозир нега бунча ҳаяжондасан.
-Билмадим... Аммо қўлларим, ичим қалтираяпти...
-Майли мен кетишим керак. Сен билан бўшашим билан гаплашаман.
-Қаердасиз ўзи?
-Шаҳарда. Ўз уйимда.
-Қачон етиб бордингиз.
- 3 соат ухладим. Шарофатинг билан.
-...
-Майли тўйдан кейин ҳисобни тўғирлаб оламан.
-Нима?!
-Қўнғироғимни кут. Ўзингча бир иш қилма.
Меҳринур оғиз очишга улгурмай телефон ўчди. Қизни мияси яхши ишламаётгани учун, Саддамни гапларига кўп ҳам жаҳл қилиб ўтирмади.
-Аҳмоқ деб қўя қолди. Ҳаёли кечаги тунда.
Кеча Саддам уни мажбурлаб олиб кетди. Иккиси қишлоқни бошқа четига бориб роса уришишди. Саддам қизни ақлсизликда, Меҳринур шўртумшуқда айблади. Йигит қанча мажбур қилмасин, қасос олиш ниятини очиқламади.
-Қўлга тушган бўлсам, олиб бориб қаманг.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
118-қисм
-Қамайман ҳам,- қизни иягини сиқди Саддам,-бир умрга қамаласан қамалсанг ҳам. Ҳозир уйга қайтиб, ўша ердан чиқмай ухлайсан. Айтиб қўяй қўриқлаб тураман.
Кеча шу таҳлид айрилишганди. Эрта тонгда эса, у қилолмаган ишни барибир амалга ошибди. Шунчалик тасодифми бу.
У юраги сиқилиб ҳовлига чиқди. Кетаман дегани қачон эди. Кетолмаяпти. Фермага ўт қўйиб кетмоқчи эди. Энди эса бу воқеа қандай бўлганига қизиқяпти. Ҳудди тақдир унинг ишини осонлаштирмоқчидек катталар бошига иш тушяпти.
🍀🍀🍀
Саддам ёнғин ҳақидаги ишни суриштириб, бунга газ портлаши сабаб қилиб кўрсатилганини ўқиб, негадир ишонолмади. Икки киши қуйган, бирини аҳволи оғир, бири ўртача. Бир киши ўлган.
-Энди аниқки, бу каттани "ичкарида" душмани бор. Бу уччовини ўлими кетма~кет тасодиф бўлмаса керак. Ким бўлса ҳам ферма ичида.
Саддам фермадаги итдан~битгача яшаганлар рўйхатини сўради. Ҳар бирини терговга берган сўровини синчиклаб ўқиб чиқди. Фақат бир кишидан олинган кўрсатма йўқ эди.
-Тўти тентак. Ақлан заиф.
-Тентак бўлса ҳам осмондан тушмагандир. Ким у? Таги зоти бўлиши керак~ку.
Саддамни сўровига текшириб ҳам мужмал жавоб беришди. Уни аслида ким эканини ҳеч ким билмас экан.
-Буни қарангга?-Саддам ўзи текширувга енг шимарди. Аммо Тўти тентакни қўйиб юборди. Фақат суратидан излашни бошлади.
-Қандай масъулиятсиз одамлар. 6 йил аввал бир одам уйига ишлаш учун олиб келса текширишмаган. У одам энди ўлиб кетган. Қаердан келгани ҳам номаълум бу одамни. Ва у ишлайдиган ферма ишчилари тасодифан ўлиб қоляпти.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
119~қисм
Йигитали Айдани олдидан тўғри фермага келди. Ҳеч кимни безовта қилмай, оила аъзолари учун қурилган ва у билан Самирга ажратилган хонага кирди. Бир оз гоҳ отасини гапини, гоҳ Самир ўйлаб ётиб ухлаб қолибди. Бурнига кираётган ачқимтир ҳиддан уйғониб кетди. Отилиб хонасидан чиқди. Ошхона томон ёнарди. Ошхона, қоровулхона, ферма эгаларини хоналарига яқинлиги учун аччиқ тутин у ерни ҳам қоплаб келарди. Йигитали довдираб турган пайт, қоровулхонадан қоровул ёнганча чопиб чиқди.
-Ёрдам....-деб қичқирарди у. Йигитали уни изидан югуриб ерга ағанатиб, устидаги ич майкасини ечиб, шу билан ура бошлади. Олов ўчди~ю, қоровул ҳушини йўқотди. Йигитали шошиб телефони учун ётган хонасига кирди. Энди атроф даҳшатли тус ола бошлади. Шиферлар қарсиллашга тушди. Йигитали бир амаллаб тутинга тўлган хонадан телефонини олиб чиқди. Ҳаммага хабар бериб, ўзи улар келгунча чорасиз нима қилишини билмай турарди. Жониворлар томонга ўтмасин деб ҳавотир билан қараб қўярди. Ярим соатда ҳамма жой қий~чувга тўлди. Ўт ўчириш машиналари етиб келди. Тез ёрдам, милиция. Масъулияти бир оз ариган Йигитали шундагина оғриқни ҳис этди. Унинг ўнг қўли ва елкаси ҳам енгил куйганди. Тез ёрдам уни ҳам машинага ортди
-Яна битта одам... Ёниб тамом бўлибди...
Одамлар ҳам йиғилишни бошлаганди. Қишлоқда "ёнғин, ўлган одам, Ахтам каттани ўғли" деган гаплар Ахтам каттани ўғли ёнғинда ўлибди деган гапга айланди.
Шифохонада бир кун қолди. Тала~тўпда телефони йўқолди. Дадасига янги олиб беринг, дегиси келмади. Ахтам катта ўғлидан қаттиқ хавотир олиб, уни уйига олиб келди.
-Тузалгунингча шу ерда бўласан. Кўп гапирма,-деди ўғлини оғиз жуфтлаганини кўриб.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
120~қисм
-Телефоним чиқмадими?-деди йўлда кета туриб.
-Янги рақам билан, телефон олиб келаман кечқурун.
Йигитали индамади. Нима десин. Қўлида пули борми отасини гапига йўқ дейдиган. Отаси гапида туриб, кечқурун янги рақам ва телефон билан келди. Йигитали индамай уларни олди. Дадасига раҳмат айтиб ўтирмади. Чунки у ҳозир ҳамма учун қаҳрамон. У бўлмаганда ферма буткул ёниб кетиши мумкин эди. Ёнғин сабаби эса газга тўлган ошхонага қўшилган чироқ. Борис маст бўлиб ошхона газини сезмаган. Катта эҳтимол билан газни ўзи очиқ қолдирган.
-Ўзи-ку ўлиб кетди. Мени ҳам ҳонавайрон қилай деди ароқхўр,-деди Ҳамро унга зарра ачинмай,-агар Йигит бўлмаганда, лаънати қоровул грил бўлиб қўлидан бир иш келмай ўтираркан.
Йигитали янги телефонидан биринчи бўлиб, Айдага терди. Қиз кўтармади. Йигитали яна 3~4 марта телефон қилиб, кейин смс ёзди. "Айда, мен Йигиталиман, гапим бор эди, кўтар". Аммо қиз кўрмадими, атай қилдими кўтармади. Йигитали оғриқлар бошлангач дори ичди. Бетоқат айланиб юра бошлади. Ярим соат ўтиб, телефон келди.
-Айда.
-Йигит.... Эй, Худойим тирик экансиз!
-Жинни нега йиғлайғсан, ким ўлди деди мени.
- Коллежда шу гап бўлди кеча... Кейин бошқа экан дейишди... Ҳеч ким гаплашолмади сиз билае. Шунга...
-Ёмонга ўлим йўқ, тирикман,-кулди Йигитали.
-Жароҳат олмадингизми?
-Озроқ.
-Ҳозир қаердасиз?
-Отамни уйида.
-Унда ростдан яхши экансизда.
-Ҳа. Кўп куймадим. Дорилар берган., суришга.
Кечагидек яна бонус олишни истасангиз реакция қолдиринг.
#Мафтуна_Абдуллаева