#ЗУЛМАТ_АСИРАСИ_2

ТУНДАН ТОНГГАЧА ...
Муаллиф: Гулбаҳор Рахматуллаева (Хазонрезги)
Тақдир деганлари инсонни ҳар кўйга солар экан-да. Кечагина қўлини узатса етгудек бўлган қиз бугун осмоннинг ойига айланганди-қўйганди. Жалолиддин узоқдан Хонзодага киши билмас назар ташлар экан "Яхши ҳам унга ҳисларим ҳақида билдирмаганим. Ёпиқлик қозон ёпиқлигича қолгани соз иш бўлди" дея ўйларди.
Ана шундай ўй-хаёллар исканжасида орадан икки кун ўтди. Бу орада Ҳорун Рашидов Хонзодани ёнига чақириб ресторанга тегишли бўлган барча калит ва бошқа қоғоз ҳужжатларини ҳам топшириб улгурди.
Чоршанба куни эрталаб аэропортда Ҳорун Рашидов ва унинг бир гуруҳ ёрдамчиларини сафарга кузатиб қўйгач, Хонзода Асрор акага жавдираб қаради:
— Мен бошқарув масаласида сиз ва Жалолиддин акадан бошқа кимга ҳам суяна оламан? Илтимос, қадрдонлигимиз йўқолмасин, сизлар ҳам мени ташлаб кетманглар, — деди ўпкаси тўлиб, — ўзи тинчгина юргандим. Ҳорун ака мени жуда маъсулиятли ишга қўйиб кетдилар.
Асрор ака унга мийиғида жилмайиб тикилди:
— Албатта. Сен ҳавотир олма. Шу вақтгача бирга ёмон ишламадик. Давомига ҳам шундай бўлади.
— Жалолиддин ака кўринмайдилар? — овози билинар — билинмас титраб сўради Хонзода, — илгари бундай огоҳлантирмасдан йўқ бўлиб қолмасдилар?
— Жалолиддин тумов бўлиб қолибди. Эрталаб қўнғироқ қилганда овози бўғилиб турганди. Мен унга яхшилаб даволаниб кейин ишга келгин дегандим. Яна бу ердагиларга ҳам тумовни юқтириб юрмасин. Қиш иссиқ келганига касаллик роса авж оляпти.
— Майли илойим соғайиб кетсинлар. Хўш, Асрор ака, ишга қайтдикми?
— Қайтдик! Бугун тўй маросимимиз бор. Тайёргарликни кўздан кечирайлик-чи?
Йўлда Хонзода Асрор акага маслаҳатомуз деди:
— Асрор ака, қўриқлаш хизматига муносиб бир йигит кўрсатсангиз, сизни ёнимга маслаҳатчи ўрнида ишга олсам дегандим.
Хонзоданинг таклифидан Асрор ака ўйланиб қолди...
Мана бир неча кундан буён Ҳусан Давронов ҳасад ўтида куяди. Ҳуддики Ҳорун Рашидов уни ланғиллаб ёниб ётган тубсиз чоҳга улоқтириб кетгандек ҳар бир ҳужайраси бемисл азобга гирифтор бўлгандек ўртанади у.
Исботланган ҳақиқатларга кўра инсон бу дунёда энг кучли оғриқни тириклайин ёниб кетган вақтда туяр эмиш. Аммо ич—ичидан ҳасад оловида ёнган инсон туядиган азоб бундан кам бўлмаслигини Ҳусан Давронов ҳозир ўз жисмида синаб кўраётган эди. Яна айтишадики руҳ оғриғи тан оғриғидан етмиш баробар кучли бўлар экан.
Ҳусан Давронов ўзига тўқ, шу ёшга киргунча умрининг охирига қадар ётиб ейишга лойиқ мол-дунёни тўплаб ҳаракатини қилиб қўйган бўлса-да, ҳаётидан доим кўнгли тўлмай яшаганлар сирасига кирар эди. Ҳозир ўйлаб қараса у мол-дунё илинжида эмас, балки иззат-ҳурмат талабида куйиб қовжираётган экан.
Унга энг алам қилгани Ҳорун Рашидов ўзи анчадан буён орзулаб юрган курсига боласи тенги муштдек қизни қўйиб кетгани эди.
"Мен бу жинқарчани бир ёқли қилмасдан қўймайман, — алам билан ўйлар эди Давронов, —шундай қилайки ўша Ҳорун деганлари қабул қилган қарорига минг пушаймон бўлсин. Нима эмиш "Ҳусан ака, Хонзодани сизга ишондим. Ундан ҳам ҳудди менга кўрсатганингиздек ёрдамингизни аямасангиз" дейди-я ўша Ҳорун бойвачча. Нима мени ҳар бирингга ёрдам бериб қўл қовуштириб туришдан бошқа қиладиган ишим йўқми? Энг аввало шу "илон малика" ни йўлдан олиб ташлашим керак, ундан кейин нима бўлса бўлар. Ўша ресторанниям елкамни чуқури кўрсин деб ташлаб кетарман балки. Нима қилсам экан-а? Ўлмас ҳам икки кундан буён этагини тутқазмайди. Палакат шу ерда бўлганда тузукроқ маслаҳат берган бўлармиди? "
Хонзода раҳбарликни зиммасига олганининг бешинчи куни янги хизмат хонасига келиб у ерда Ҳусан Давроновни учратиб ҳайрон қолди. Хонзода Давроновни хайрлашув маросимидан сўнг кўрмаганига турли гумонларга борган, бироқ ҳали узил-кесил бир тўҳтамга келмаган эди.
— Ассалому алайкум, Ҳусан ака! — Хонзода унга салом беришга берди-ю, бироқ унинг ўзи йўғида бу хонага бетакаллуфлик билан кириб олганига ичи оғриди.
— Ваалайкум ассалом, Хонзодахон, —деди Ҳусан ака унинг кўнглидан ўтганларни ҳис қилгандек сўзини давом эттирди, — узр, тарки одат—амри маҳол. Бир неча ой мана шу хонада раҳбар ўрнида вақтинчалик ишлаганим учун, бугун ҳам ўз-ўзидан хонага кириб кетибман. Эс-ҳушим ўзимга келганда эса чиқиб кетиш ноқулай бўлди. Яна кўзи тушган ходимлар бошқача хаёлга боришмасин дедим. Ҳар қалай аёл кишисиз-да, эл оғзига элак тутиб бўлмайди. Шунинг учун сизни шу хонада кута қолай деган қарорга келгандим.
— Ҳаа, — деди Хонзода отаси тенги девдек эркакга "Хонадан бемалол фойдаланаверинг" дегиси келмади, боз устига Ҳусан аканинг қочиримли гаплари унинг иззат-нафсига текканди, —ҳеч қиси йўқ бир бўлиб қолибди-да. Хўп, энди гап бундай, Ҳусан ака!? Биласиз таркиб алишди.Штатларга бир қанча малакали ходимларимиз кетганликлари сабабли анча-мунча иш ўринлари бўшаб қолди. Ҳозирча имкон даражасида қўлимизда бор кадрлардан унумли фойдаланиб турсак дегандим. Айтганимдек, буларнинг бари ҳозирча. Ҳадемай бўш иш ўринларига янги малакали мутахасисларни жалб этиш ҳаракатидамиз. Шунинг учун сизни кадрлар бўлимини юритиб турасизми деб ўйлаётгандим .
Бу таклифдан чарм диван-креслода ялпайиб ўтирган Ҳусан Давроновнинг бир зумда ранги гезариб кетди.
— Мен... Мен бироз дам олсам дегандим, —деди у ахири чайналганча,- балки билмассиз қанд касалим бор. Шунга майдонни ёшларга бўшатсам дегандим.
—Шундай денг? —ўйланиб қолди Хонзода, — майли, Ҳусан ака, муҳими соғлиқ. Соғлиқ ҳақида гап кетганда биз бир нарса дея олмаймиз. Бўлмаса бироз дамингизни олинг, соғлиғингизни тикланг.
Хонзода шундай деб сумкачасини қўлига олди:
— Майли, Ҳусан ака, мен шошилиб тургандим. Руҳсатингиз билан.
"Сеними шошмай тур!— Хонзоданинг орқасидан ижирғаниб қараб қолди Ҳусан Давронов, — ким билан ўйнашаётганингни билмаяпсан шекилли!? " Кадрлар бўлимини юритиб туринг! " дейдими? Экиб қўй ўша кадрлар бўлимингни! Нимани юритишни ўзим биламан! Озгина сабр қилсанг кўрасан ҳам!"
🍂
Хонзода Жалолиддиннинг ёнига шошилаётган эди. У кеча Асрор акадан йигитнинг оиласи Тошкентга келганлиги ҳақида эшитган эди.
Мана бир неча кундан буён Жалолиддин тоби йўқлиги сабаб ишга келмаётган эди. Хонзода ундан телефон орқали ҳол сўраган бўлди. Бироқ у Жалолиддиннинг ўзини жуда кўргиси келаётган эди, шу сабаб Хонзода Асрор акадан Жалолиддиннинг ижара уйига олиб боришини илтимос қилган эди.
Асрор ака Хонзода билан Жалолиддиннинг уйига кириб боришганда уни оила даврасида учратишди. Хонзода тезда ўзини маҳкам бағрига босиб кўришган ва сенсираб муомала қилаётган Баҳринисо она билан чиқишиб қолди.
— Ўзим ўргилай сендан, шундай қилиб мана шу қиличдек йигитларга бошлиқман дегин, болам?
Хонзода уялганча ерга қаради.
— Уялма қизим, — деди Баҳринисо она унинг кўнглидан ўтганларини сезган каби, — Тўмарис, Сароймулкхоним, Хонзодабегимлар ҳам сен каби шижоатли аёллар бўлишган-да. Сен қизнинг кўзингда ҳам ажиб бир ёлқин бор экан. Сен кабилар ҳар қадамда учрайвермайди. Ҳай майли, уялтиравермай-а, сени? Ол манови қанд-қурслардан. Мозор босиб келган.
— Раҳмат онажон, — деди Хонзода юрагидаги ҳисларни яширмай, —мен ҳам сизни бирам яхши кўрдим. Жуда самимий аёл экансиз.
— Ҳали насиб қилса она—бола бўлиб кетамиз,— деди дилкашлик билан Баҳринисо она,— Жалолиддин қишни шу ерда чиқарасизлар деяпти. Унисини билмадим-у, аммо набирамни бирам соғинганман. Жалолиддиннинг ўғли анчадан буён шу ерда эди. Қудаларим бугун кечга олиб келишар экан. Унгача шу ерда қолсанг, набирамни ҳам кўриб кетардинг. Кўзлари мунчоқдек, бирам ширин бола.
Хонзодани ёдига Жалолиддиннинг ўзини "Мунчоқкўз" деб аташи тушиб, юзлари лоларанг тусга кирди.
— Онажон, ҳозир кетмасак бўлмайди. Тез орада яна келамиз, — деди Хонзода юрагининг дупурини биров эшитиб қоладигандек шошилиб, сўнг келганидан буён "ҳа" ёки "йўқ" дан нарига ўтмаган Жалолиддинга юзланди, — сиз ҳам тезроқ кучга кириш ҳаракатини қилинг. Янгитдан иш бошлаш бизга анча қийин бўляпти. Айни дамларда мен ва Асрор ака ёрдамингизга жуда муҳтожмиз.
— Ҳўп...
Хонзода ва Асрор ака хайрлашиб чиқиб кетишгач Баҳринисо она эрига қош қоқди:
— Қаранг, отаси. Келининг борми деб сўраса бор дейдигудек суқсурдеккина қиз экан-а?
— Ҳа нимасини айтасан? — деди Жалолиддиннинг отаси ҳўрсинганча, — кўзимиз очиқлигида, набирамиз эсини танигунча уни оналик қилиб қўйишимиз керак.
— Ойи, илтимос бу гапларни қўяйлик, — деди Жалолиддин ўйчанлик билан, — у қиз қайда-ю, мен қайда? "Кўрпага қараб оёқ" дердингиз-ку ўзингиз ҳам. Мен турмуш кўрган эркак бўлсам, яна ўғлим ҳам бор. У бўлса...
— Турмуш қурган бўлсанг нима бўлибди? Қаерда ёзиб қўйган турмуш кўрган эркак қайта уйланмасин деб? Сен эрмакка уйланиб, эрмакка ажрашган йигит бўлсанг экан-ки ўтмишингдан ҳавотир оласан?
Сен бола бир нарсани ёдингда тут! Аёл кишини кўнглидан жой ола билсанг ҳар қандоқ ҳолатда ҳам сени қабул қилади!
#xazon_rezgi
-117-