Мафтуна Абдуллаева

#БЕЗОРИ_3
82~қисм
Кун узайиб кетган, Парвина ишларини битириб келгунча эса 9 бўлиб кетади. Орада дорилар ҳақида, овқвтланиш ҳақида умумий суҳбат бўлмаса бошқа гап бўлмайди. Парвина Рашидни бегона нигоҳларига қараб муносабатларини тиклаш учун бир қадам ҳам ташламади. Ёшлик қилиб, ғуруридан устун келолмасди. Ҳомиладорликдаги ҳислар ўйнашини ҳам таъсири бор эди.
Шкафини очиб кийимларини алиштирмоқчи бўлган Парвина, Рашид шифохонага тушиб қолишидан олдинги суҳбатларини эслади. Юзи кулгуга бурилиб, бирдан табассуми сўнди. Кейин кўзгу қаршисига келиб, турмакдаги сочларини озод қилди. Рашидга хотирангизни йўқотадиган дори бердим деган гапи ёдига тушди.
-Нима ўзи қиздиряпти?
-Аввал нима ичардингиз. Ҳеч ичмаганмисиз?
-Аввал касал бўлмасдим.
-Ҳааа бизга уйланиб касал бўлибсизда. Бу заҳар эди. Бир ухлаб турсангиз хотирангиз топ~тоза бўлиб қолади.
-Йўғей. Ҳеч кимни ва ҳеч нарсани эслолмайсиз!
-Сени ҳамми?
-Ҳа!
-Ундай жазолама мени. Сени ҳеч нарса унуттира олмайди.
Яна беихтиёр жилмайди.
-Нима эсигга тушди?
Парвина Рашидга ўгирилди.
-Шунчаки, бир нарса.
-Афсусланяпсанми?
-Нимадан?
-Менга текканингдан.
-Йўқ,- Парвина бир он жим қолиб жавоб берди,-бизда шунчалар кўп ширин хотиралар бўлганки, бу ёғига эслай олмасангиз ҳам бутун умримга етади. Биз жуда мушкул ишни уддалаганмиз. Мен келажагимизни кўрмай тушкунликка тушиб қолган пайтим, доим "мен борман, ҳаммасини тўғирлайман" дердингиз.
-Қийналяпсан тўғрими?
-Ҳа... Ҳозир мен севган Рашид эмассиз... Аммо, бу ўша Рашидни буткул йўқотгандан миллион марта яхши. Билмадим... Агар сизга нимадир бўлганда, ҳаётимни қандай тасаввур қилардим,- Парвинани кўзлари ёшланди. Аразлаб юргани ўзига бемаъни туюлиб кетди.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
83~қисм
Аммо ёнига бориб, қучишга нимадир тўсқинлик қилди. Рашидни ўзи имлади.
-Ёнимга кел.
Парвина ётоқ четига омонат келиб ўтирди.
-Мендан хафа бўляпсан тўғрими?-деди Рашид у томонга сурилиб, қизни қўлларидан тутди.
-Йўқ...
-Нега жим бўлиб олдинг унда?
-Юрагимни парчалаб нимадир дейишингиздан қўрқаман.
- Парвина... Мен... Шунчаки... Балки сен билан бошқача бўлгандир, аммо мен ҳеч кимга ўз шахсий чегарамни бузиб ўтишга рухсат бермаган пайтдаги хотирам биланман. Ҳарактер, хотиралар эслаб қолган тажрибалар асосида шаклланади. Сен... Сабр қилишинг керак.
Парвина бош силкиди. Аммо кўзларидан барибир ёш сизиб чиқди.
-Йиғлама,-қулоғи тагидаги пичирлаш ва нафас қизни эритиб кўзларини юмди.
-Рашид... Лекин...
-Жим... Ҳаммаси яхши...
Рашид бўсаларига қарши сўз айтмоқчи бўлган қизни лабларини муҳрлади...
Рашид ҳаёл суриб ётган Парвинага қараб туриб, унга энди бошқача бир илиқлик ҳис этди. Парвина ҳам буни сезмай қолмади. Ўзига қараб ётган Рашидга гапириш учун ўгирилганди. Унинг ўзи сўраб қолди.
-Сени биринчи марта қачон ўпганман.
Парвинани кўзларида ҳайрат пайдо бўлди.
-Тавба мен ҳам шу воқеани эслаб тургандим.... Йўқ... Мени ўпиб олганингизни эмас,-юзини ёпиб олиб қиқирлади Парвина.
-Нимани унда?-Парвинани мароқ билан кузатиб турарди Рашид.
-Ўша куни менга мен сени бир эркак, бир аёлни истагани каби севаман дегандингиз. Бу севгидан кучли, чунки даъвоси никоҳ дегандингиз.
-Кейинчи?
-Мени ўпиб олганингиз учун автобусга миниб қочиб кетмоқчи бўлгандим.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
84~қисм
-Автобусга?
-Ҳа, умрингизда биринчи марта сиз ҳам изимдан чиқиб, автобус минган эдингиз.
Рашид Парвинани ҳикоясини эшитар экан, гоҳ қош кўзини ўйнатиб, гоҳ кўзларини сузиб гапиришига сеҳрланиб қараб турарди. Энди шифохонадан чиққан пайти умумий никоҳгача бўлган ҳаётларини эшитганди. Унда кўпроқ Шерлар билан ораларида ўтган гап қизиқтирганди. Шу куни эса деярли тонготар гаплашиб чиқишди. Парвина Гулсевар ҳақидаги қисмни тез ўтказиб юбориб, ҳар доимгидек дадажонни дўстини қизи деб исмини қўшмади. Рашид эса икки оғиз гапни ўзидан Парвинани қанчалар рашки кучли эканини билиб олди...
Эрталаб Парвина зўрға уйғонди.
-Эй, Худойим соат 9 бўлибди,-деди ўрнидан учиб туриб.
-Секинроқ тур. Болани қийнайсан,-Рашид аллақачон уйғоқ эди.
-Энди қандай чиқаман.
-Бор чиқиб овқатлан. Менга укамни чақир. Бошим оғрияпти.
-Мен сизга айтгандим...
-Жим бўл, тағин сайраб юрма.
Парвина ўқрайиб ювиниш хонасига кириб кетди.
🍀🍀🍀
Саддам ўзи билан умуман гаплашмай қўйган Меҳринурни жим кузатарди. У вазифасига кўра таътили узайган одам бўлиб, кетмади. Ўқув йили тугаб, ўқитувчилар таътилга чиқиши билан кетишини айтибди. Бирон нарса қилмоқчи бўлса, ҳозир қилармикин.
-Меҳринурни бувиси билан гаплашишим керак. Бир қўрқитсам, улардан бирон нима аниқлаб олсам бўлади.
Саддам ичида бир нарса ғимирлаб Меҳринурни кўргиси келаётган бўлса ҳам шаҳарга отланди. Балки катталарни айблов делосига яна битта иш қўшилар.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
85~қисм
Меҳринур ёзнинг биринчи кунида, Гулбеканинг илтимоси билан Паризода билан Парвинани кўргани борди.
-Яхши келдингиз зерикиб ўтиргандим,-деди у хурсанд бўлиб.
-Қолганлар қани?
-Болаларни ҳаммаси оналари билан байрам қилгани кетишди. Ойижон билан дадажон дам олишяпти. Рашидни кўрикка олиб кетишди.
-Нега?
-Боши оғрияпти. Ҳам ўзи кўрсатмоқчи эдик.
Парвина эри шифокорга кетган бўлса ҳам бамайлихотир эди. Меҳринур бир кўрганида жуда тушкунлик ичида кўринганди. Бир оз ўзини тиклабди.
-Ўзингиз яхшими? Нега кўзларингиз шишиб турибди?-сўради Паризода.
-Тўғрисини айтайми,- кулди Парвина,-кеча поччангни эсини жойига тушираман деб бир дунё воқеа айтиб бердим. Қачон ухлаганимиз ҳам эсимда йўқ. Эрталаб турсам 9 га қараб кетяпти кун.
-Тавба келин ҳам шунча ухлайдими? Поччамни ҳаи боши шунга оғриб қолдими?
-Ҳа, мен билан кечирган саргузаштлари оғирлик қилди.
-Опайей...
Меҳринур Парвина билан Рашидни машҳур севги қиссаларини эшитганди. Бечоралар бошига етдим деганда мусибат тушди яна. Ҳамма буни Катталардан кўряпти. Аммо ҳеч бир исбот топилмаяпти.
"Булар шунчалик ўзига бино қўйиб кетяптими? Кўнгилларига келган ишни қилиб. Тонобини тортиб қўядиган одам топилмайди деб ўйлашяптими?... Лекин нега Қассоблар ҳам жим турибди. Буларни қилган ишига. Ёки амин бўлайлик дейишяптими? Мен ҳам шу олти кун ичида ниятимга етиб олишим керак."
Меҳринурни қўллари беихтиёр мушт бўлди. "Биринчи зарбам бўлади бу".
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
86~қисм
-Айланишга чиқайлик эрта,-деди Йигитали Айдани йўлини болалар кунидан бир кун олдин.
-Мен ишда бўламан.
-Ўзим жавоб оламан.
-Жиннимисиз.
-Нима қилибди. Шу қизни бир иш кунини менга сотинг дейман,- Йигитали ҳазил тариқасида айтса ҳам қизни қовоғи уйилди.
-Мени сотиб олмоқчимисиз?
-Бу нима деганинг,- Йигитали сизларни қиздан сўрамай сенлашга ўтказиб олганди,-вақтингни деяпман.
-Йўқ. Нотўғри тушунишади. Ўзи кунда кузатяпсиз. Ҳали аямни қулоғига етиб бормаса эди.
Йигиталини юзи билинар~билинмас буришди. У Айдани онасини яхши аёл деб ўйламасди. Унинг ҳудбинларча ўйига кўра аёл киши, эрига бир умр содиқ ўтиши керак. Эр қилиб, камига уйига олиб келиши, бу ҳеч бир мантиғига тўғри келмасди.
-Майли. Ўзинг биласан.
-Эрта менга музқаймоқ олиб келинг,-деди Айда Йигиталини хафа бўлганига, нима деб кўнглини кўтаришни билмай.
-Майли. Сал кўпроқ айланамиз.
Қиз ҳўп деб жилмайиб қўйди. Аслида кун бўйилик ишдан кейин зўрға оёққа турган бўлади ҳар куни. Буни Йигитали ишли бўлганидан бери озроқ тушуна бошлаган. Лекин шундай бўлса ҳам, ёқтирган инсонингиз олдидаги дақиқалар, ҳамма нарсадан устун.
Айда Йигитали билан ҳайрлашиб, уйига кириб кетди. Аммо 5 дақиқа ўтиб қўнғироқ қилади.
- Хонанга кирдингми? Эшигини қулфладингми?
-Ҳа.
-Унда яхши дам ол.
-Сиз ҳам.
Йигитали авваллари қизни кечқурун кўп безовта қиларди. Ҳозир эса кун бўйи ўзи ҳам чарчайди. Кўпроқ Айдани қийналишини истамай, бирдан ҳайрли тун тилайди.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
87~қисм
Айдани онаси қизи келганини деразадан тасодифан кўриб қолди. У аслида эрини кутаётганди. Қизини бир йигит кузатиб келиб, кейин мотоцикл билан кетганини кўриб қошлари чимирилди. У аввал ҳам қизини ким билан келяпти~кетяпти кўп эътибор қаратмасди. Турмушга чиққанига икки ҳафта бўлиб эса, Айдани унутиб ҳам қўйди. Эри Зиё уни кўзини шунчалар боғлаб олганки, бошқа кўринмай қолди. Ҳатто қизини уйда кам бўлиши айни муддао ҳам бўлиб туюлади. Чунки Айда кечроқ туради. Коллеж яқин 8 30 гаса бемалол улгуради. Зиё эса ошхонасига соат 7 да етиб бориши керак. Эр~хотин бирга ширин суҳбат билан нонушта қилишади. Зиё кечки 8 да қайтади. Кечлик ҳам бирга ширин ўтади. Унгача Айда ишга кетган бўлади. Бу ёғига эркин сезишиб ўзларини, вақт ўтказишади. Зиё икки кун ишда. Икки кун уйда бўлади. У ишга бормаган икки кун эса, аёл учун байрам.
-Нурхон, жоним гўшт қолмабди. Олиб келсанг, мазаси оғзингда қоладиган овқат олиб келаман,-дейди дам олиш кунларида. Ўзи ҳеч нарса олиб келмади ҳозирча. Нурхон опа ойлиги чиқса олиб келар деб, Айда берган пулни ишлатяпти.
Бугун ҳам дам олиш куни эди. Роса зиёфат қилиб, хотинини кўнглини ҳушлаб, кейин чиқиб кетди. Келавермаганига деразадан қараганди. Қизига кўзи тушди.
-Эрталаб бўлсин, гаплашиб қўяман.
Шу куни Зиё кеч келди. Аммо кайфияти ало эди. Хотинига совға ҳам олибди.
-Ойлик тарқатилди,-деди Нурхонни қўлига ҳам пул тутқазиб.
-Ойнинг оҳирги куни бўлди берилар эканда.
-Ҳа,-деди Зиё ҳамон пулни ердан топиб олгандек, оғзи йиғилмай шунақа.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
88~қисм
Айда ҳорғин ишга келди. Эрталабдан бери Йигитали ҳар хил "приколлар" жўнатиб кулдиришга уриняпти. Аммо қизни дили ёришмаяпти. Онаси одатда ҳар якшанба хурсанд бўлиб уни ишга кузатарди. Чунки бугун кун бўйи ишлайди. Ва ойлигига таъсир қилади. Аммо бу сафар дўқ қилиб жўнатди.
-Ким билан келяпсан кечаси?
-Курсдошим билан келдим кеча,-деди онаси кўриб қолса нима дейишини ўйлаб қўйгани учун,-у ҳам шу атрофда ишлайди.
-Мени ўғил бола курсдошинг йўқ~ку. Тикувчиликда ўқисанг.
-Параллел курсда ўқийди,-гапи ростлиги учуг қиз довдирамади,- у ҳам кечгача ишда экан. Шу атрофда ишдайди. Кетаётиб кузатиб қўйди.
-Қўшнимиз...
-Қўшнимиз ишдан бўшаганига анча бўлди~ку. Айтган эдим сизга.
-Менга қара, қайси гўрдаги гадойваччаларга илакишма. Ўзим бой куёв топаман.
-Ая, нега бунақа бойликка ўчлик қиляпсиз. Мен... Мен ҳаётимни ўзим ҳал қиламан. Илтимос, бунақа гапларни гапирманг. Ҳали ўқийман.
-Эээ, гўрдан ўқийсанми? Ишга кириб пул топиб тилинг ўсиб қолибдими?!
Онаси яна Айдани отасидек камбағалга тегиб ҳес нима кўрмагани ҳақидаги ваъзни ўқиб, охирида иккиси тортишиб қолиб, ишга келди.
Йигитали тушгача амакисини болалари билан тушган суратини ташлаб, турди. Кейин бирдан жим бўлиб қолди. Қиз ишда бўлса ҳам ҳар куни Йигиталини бир нималар ёзиб туришига ўрганиб қолган экан. Баттар ичи ғашланди. Кун кеч бўлиб уйига қайтар маҳалгача ҳам Йигитали бирон хабар ёзмади. Қизни ўзи мажбур бўлди қўнғироқ қилишга. Аммо жавоб бермади. Бундай бир оз жаҳли чиққан ва хафа бўлган қиз уйига кетди.
"Ишлаб пул топмаганинг учун рози бўлмадим учрашувга чиқишга, деб тушундимикин банд бўлганимни. Ахир у ўзини таклифи эди. Мен ҳали эслатмадим ҳам бу ҳақида... Ёки бирон гап бўлдимикин?" қиз энди ҳавотир ҳам ола бошлади.
Мафтуна Абдуллаева
#БЕЗОРИ_3
89~қисм
ҲАМРО КАТТАНИ шаҳардаги уйи.
Феруза жисмига кирган пичоқни совуқ охриғини яна 3 марта ҳис этгач, Самирга алам билан тикилганча йиқилиб қолди. Самир унинг кўзлари пирпираб юмилишига қараб туриб, пичирлади.
-Мен сени севардим, Феруза. Қўлимдан ҳеч нарса келмади лекин... Энди ўзим билан олиб кетаман сени.
Самир қизни қип~қизил қонига бўялган кўйлаги билан кўтариб олиб чиқди. Қачондан бери тузук овқат емаган бўлса ҳам, қадами чалкашмади. Таънаси ғайриоддий кучга инганди. Қизни супа четига қўйди. Кейин қўлида кўтариб юрган арқонини стол олиб келиб ишкомга боғлади. Сўнгги умидидан айрилган, уни отасининг хотини бўлгани учун ўзи ўлдиришга мажбур бўлган Самир, энди ўзини осишга чоғланди. Ҳар доим сиқувда бўлган йигит, катта умид билан бир қизни севганди. Аммо у отасига хотин бўлди. Йигитнинг мияси бу оғриқни кўтара олмади. Отаси фолма~фол олиб юрган пайти, у ичидан ўзини~ўзи емириб бўлганди. Отаси билан яшаган оҳирги кунлари эса сўнгги нуқта бўлди... Бўйнига арқонни боғлади ва...
🍀🍀🍀
Шодмон болалар билан чуғиллашиб ўтиргиси келмай, Самирни баҳона қилиб, ҳеч йўқ отасини уйига кетиш йўлини қилди. Унга Йигитали ҳам эргашди. Улар кетишгач, ярим соатча ўтиб, Ҳамро катта ўғлига қўнғироқ қилди. Аммо у кўтармади. Кўнгли ёмон бир нарсани сезгандек рақамни қайта~қайта тера бошлади. Аммо жавоб бўлмади...
-Мен уйга ўтай,-деди акасини олдига келиб,-болалардан кўнглим тинчимаяпти.
-Майли бор,-Ахтам катта уни изидан қараб қолиб бош чайқади,-ҳотиржам бўлмайди~да, қайси калла билан ёш хотинини ақли заиф ўғли билан ёлғиз қолдиради одам.
#Мафтуна_Абдуллаева