omadim kelganda baxtim chopganda

labbay derdi do’stlarim doim yonimda
shuchalik mexribon, qadrdon sirdosh,
joyim edi doim davra to’rida.
har kun ziyofatda ulfatchilikda utsada kunim
oilam ishlariga vaqtim edi juda ziq menin. Shung’ib kayfu safoga berilib kibru havoga
hattoki vaqt topmasdim volidam holidan xadar
olishga.
Bechora hokizor onam tunlari uxlamay
kutardi kozlarin tikib yo’limga,
intiq edi bir oq’iz oyijon men keldim degan so’zimga.
men bo’lsamchi aksincha kirardim go’yoki
ishdan xo’b tolib,
uyquga ketardim xonamga sekin kirib olib.
Lekin bu davrlar o’tkinchi ekan o’q’ir kunda
esa do’st emas dushmaning ko’payar ekam.
Omadim ketganda chorasiz qolganda,
hattoki aliksiz qoldirdi aziz dostlarim salom
derganda,
faqatgina yolqiz onam yupanch bo’ldi
o’ksinma bolam deb bag’riga bosdi. Mana endi ko’zim ochildi do’stlarim menimas
davlatim suydi.
Yaxshiyam baxhtimga borsiz onajon,
umrim sizga baxsh etibon sizga farzand bo;lay
jonajon.
Baxtimga doimo omon bo’ling siz, yuragimga madad bo’lar har duoyingiz.