მე ემიგრანტი დედის შვილი ვარ, არ შემომკადროთ ვინმემ ზედმეტი, ნუ გამიბედავთ სიტყვას ირიბად, თვალში თუ ვინმეს გეზედმეტებით.

ბებომ გამზარდა, დედის მაგივრად არ დაუკლია სითბო, ალერსი, ჩვენ მონატრების ტკივილს გავდივართ, დედის თბილი ხმა ძილში ჩაგვესმის.კაი ქალობას" ვერვინ მასწავლის, სიტყვა-პასუხი არ შემეშლება, მე დედის ნაშრომს როცა ვეხები, თვალწინ დაღლილი სახე მეშლება. იცით? რამდენჯერ მონატრებისგან ძილში დედის ხმა ყურს ჩამსმენია, გამოღვიძებულს საწოლის თავთან მისი თვალები მომლანდებია. ეს ტკივილია, სულის ტკივილი, მასთან ექიმიც კი უძლურია, შვილის გარეშე დედის სიცოცხლე ცრემლიანი და დატანჯულია. ბავშვი დამტოვა, დღეს ქალი მქვია, დამიბრუნდება ადრე თუ გვიან, ბავშვივით მიმღერს ათასჯერ ნამღერს. მე ემიგრანტი დედის შვილი ვარ, მრავალჯერ მითქვამს და დღესაც ვიტყვი, ნუ გამაგონებთ აუგს დედებზე, ნუ დამისერავთ გულს მწარე სიტყვით.ადვილად, შურით ნუ შემომხედავთ, ვისაც ჩემი გზა არ გაგივლიათ. მინდა შევავსო ღვინით სასმისი, ემიგრანტ ქალის ბედი დავლოცო, გზა გაუნათოს უფლის განგებამ, შინ დაბრუნების გზა დაულოცოს. გვენატრები დედიიიიიი.